Vijf goedkope dividendaandelen
Het dividend is een baken in onzekere tijden, maar je hoort ook steeds vaker dat dividendaandelen duur worden. Het momentum in dividendbeleggen vraagt gepaste zorgvuldigheid bij de keuze van aandelen. Niettemin vonden we op Beursplein 5 vijf interessante dividendaandelen.
Het dividend wordt door veel beleggers verwaarloosd en degenen die er wel naar kijken, laten zich bij de keuze van hun aandelen veelal leiden door de hoogte ervan.
Echter niet het dividendrendement, maar de mate waarin het dividend verder zal kunnen groeien is de sleutel tot succes. Toegegeven op jaarbasis stelt het dividend weinig voor, maar naarmate de aanhoudperiode langer wordt, levert het door de samengestelde rente een steeds grotere bijdrage aan het beleggingsresultaat.
Hoewel de groeivoet van het dividend belangrijker is dan het rendement, vormen dividendgroei en dividendrendement in een kwadrantendiagram een twee-eenheid. Door middel van de tweedimensionale weergave wordt de eenheid in verscheidenheid ontbloot en kun je ontdekken welke aandelen als belegging in aanmerking komen.
De grafiek bestaat uit vier velden en als dividendbelegger ben je natuurlijk voornamelijk geïnteresseerd in de aandelen waarvan het dividend sneller groeit dan de index en waarvan het dividendrendement hoger is dan het beursgemiddelde.
In een beursklimaat vol economische onzekerheden verdient het de aanbeveling om te achterhalen of het dividend ook in de toekomst kunnen zal kunnen worden betaald. Bedrijven die amper winst maken en een groot gedeelte daarvan uitkeren als dividend, komen vroeg of laat in de problemen; met alle gevolgen van dien voor de koersontwikkeling van het aandeel. In principe geldt hoe hoger het rendement op eigen vermogen, hoe beter en des te lager het winstuitkeringspercentage, des te beter het aandeel is. Ook nu weer definiëren de twee assen samen vier kwadranten. De aandelen met een bovengemiddeld hoog rendement op eigen vermogen en een ondermaatse winstuitkering die alzo in het kwadrantendiagram bovendrijven, bieden een aantrekkelijk en duurzaam dividendrendement.
Omdat beleggingsstrategieën met dividend als centraal thema al geruime tijd aan populariteit winnen, wordt de koers-winstverhouding bij de eindbeoordeling betrokken. Ook voor dividendaandelen geldt immers dat zij vanuit fundamenteel oogpunt goedkoop moeten zijn. Maar wanneer zij worden beoordeeld op hun koers-winstverhouding dan blijkt dat Boskalis, Imtech, Reed Elsevier, Royal Dutch Shell en Wolters Kluwers op de koop toe goedkoop zijn. Verassend? Niet echt! Hun bovengemiddeld dividendrendement was al een eerste aanwijzing en het rendement op eigen vermogen leverde het bewijs.
Het dividend wordt door veel beleggers verwaarloosd en degenen die er wel naar kijken, laten zich bij de keuze van hun aandelen veelal leiden door de hoogte ervan.
Echter niet het dividendrendement, maar de mate waarin het dividend verder zal kunnen groeien is de sleutel tot succes. Toegegeven op jaarbasis stelt het dividend weinig voor, maar naarmate de aanhoudperiode langer wordt, levert het door de samengestelde rente een steeds grotere bijdrage aan het beleggingsresultaat.
Hoewel de groeivoet van het dividend belangrijker is dan het rendement, vormen dividendgroei en dividendrendement in een kwadrantendiagram een twee-eenheid. Door middel van de tweedimensionale weergave wordt de eenheid in verscheidenheid ontbloot en kun je ontdekken welke aandelen als belegging in aanmerking komen.
De grafiek bestaat uit vier velden en als dividendbelegger ben je natuurlijk voornamelijk geïnteresseerd in de aandelen waarvan het dividend sneller groeit dan de index en waarvan het dividendrendement hoger is dan het beursgemiddelde.
In een beursklimaat vol economische onzekerheden verdient het de aanbeveling om te achterhalen of het dividend ook in de toekomst kunnen zal kunnen worden betaald. Bedrijven die amper winst maken en een groot gedeelte daarvan uitkeren als dividend, komen vroeg of laat in de problemen; met alle gevolgen van dien voor de koersontwikkeling van het aandeel. In principe geldt hoe hoger het rendement op eigen vermogen, hoe beter en des te lager het winstuitkeringspercentage, des te beter het aandeel is. Ook nu weer definiëren de twee assen samen vier kwadranten. De aandelen met een bovengemiddeld hoog rendement op eigen vermogen en een ondermaatse winstuitkering die alzo in het kwadrantendiagram bovendrijven, bieden een aantrekkelijk en duurzaam dividendrendement.
Omdat beleggingsstrategieën met dividend als centraal thema al geruime tijd aan populariteit winnen, wordt de koers-winstverhouding bij de eindbeoordeling betrokken. Ook voor dividendaandelen geldt immers dat zij vanuit fundamenteel oogpunt goedkoop moeten zijn. Maar wanneer zij worden beoordeeld op hun koers-winstverhouding dan blijkt dat Boskalis, Imtech, Reed Elsevier, Royal Dutch Shell en Wolters Kluwers op de koop toe goedkoop zijn. Verassend? Niet echt! Hun bovengemiddeld dividendrendement was al een eerste aanwijzing en het rendement op eigen vermogen leverde het bewijs.
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.