De grote rotatie: mythe of werkelijkheid?

We hebben er weer een paar hypewoorden bij: ‘de grote rotatie’, wat zoiets wil zeggen als het verplaatsen van vermogen van weinig renderende, veilig geachte beleggingen naar meer risicovolle vormen van beleggen – zoals highyieldobligaties, obligaties uit opkomende markten en aandelen – om toch wat meer rendement te maken.

Het debat barstte los na twee goede maanden voor aandelen (december en januari) en een 5-jaars-record wat betreft maandinstroom van geld in aandelen in de eerste maand van dit jaar. Highyieldobligaties beleefden vorig jaar al een recordinstroom.

De vraag is natuurlijk of de grote rotatie nu echt begonnen of slechts een mythe is. Overigens spreken sommige analisten over de grote rotatie van kasgeld naar meer risicovolle beleggingen, terwijl anderen met de grote rotatie bedoelen dat ‘veilige’ obligaties naar meer risicovolle beleggingen worden omgezet. Feitelijk hebben we het over hetzelfde, want kasgeld is vaak gestald in kortlopende ‘veilige’ obligaties, simpelweg omdat het hebben van veel kasgeld gevaarlijk kan zijn.

Vier manieren van kijken

Volgens mij zijn er vier invalshoeken in het debat, de technische analyse, de (macro)-economische omstandigheden, de fundamentele waarderingen en statistische (historische) relaties. Afhankelijk van hoe je kijkt krijg je een andere zienswijze. Helaas kunnen we op deze plaats slechts voorbeelden van elke invalshoek bespreken, te beginnen met de laatste, het historische perspectief.

In onderstaande grafiek worden alle stijgingen van de Dow Jones na een initiële daling van minimaal 30% in aantal dagen (tijd) en stijgingspercentage afgebeeld. Daarin is te zien dat de huidige stijging van de Dow Jones vanaf de bodem van begin 2009 wat betreft tijd en stijgingspercentage nog beduidend onder het gemiddelde ligt. Degenen die menen dat de grote rotatie pas echt begonnen is, beroepen zich bijvoorbeeld op dit plaatje en wijzen op nog veel meer stijgingspotentieel voor aandelen.

Bron: chartofday.com

Fundamentele waarderingen

Fundamenteel gezien leveren kas en veilige staatsleningen niet voldoende op. Rekeninghoudend met inflatie en eventueel de vermogensrendementsheffing betekent het zelfs interen. Alleen met het argument angst kun je verklaren waarom beleggers bij voorbaat deze ‘losing game’ accepteren. Angst is de tegenpool van hebzucht. Er zit een bubble (of beter antibubble, want bubbles worden geblazen op hebzucht) in ‘veilig’. Bubbles (of antibubbles) zou je in principe moeten vermijden.

Maar hoe zit het dan met de waarderingen van aandelen? Die verschillen op dit moment erg van regio tot regio, of zelfs van land tot land. Even kort door de bocht zijn aandelen op basis van fundamentele ratio’s goedkoop (grote delen van Europa) tot (boven)gemiddeld (VS en een aantal opkomende markten) gewaardeerd. Het lijkt dus – op basis van relatieve waarderingen – verstandiger je geld in aandelen te beleggen. Helaas gaat dit voor een defensieve belegger gepaard met meer beweeglijkheid in de rendementen.

Macro-economisch

Tot slot zijn er degenen die meer met een macro-economische bril kijken. Een veel gehoord argument is dat de bevolking in het westen vergrijst en dus meer in inkomensgerichte (veilige) beleggingen willen zitten. En dat aandelen, wellicht uitgezonderd de hoogdividendaandelen, daarbij niet de eerste optie zijn. Verder wordt met de macro-economische blik wel gezegd dat de economische groei laag blijft en dus dat er geen ‘equity story’ verteld kan worden (economische groei en vergrijzing zijn in zekere zin ook gelinkt aan elkaar).

Technische analyse

Technisch zijn de aandelenmarkten uitgebroken. Een van de indices die nog het langst is achtergebleven heeft met de doorbraak door de 340 een belangrijke horizontale weerstand doorkruist. Diverse Amerikaanse indices zijn zelfs in ‘uncharted territory’ gekomen, wat doorgaans volgens technisch analisten zou moeten leiden tot verdere stijgingen (natuurlijk met de nodige tussentijdse correcties).

Kortom, op basis van drie van de vier invalshoeken (technisch, fundamenteel als ook statistisch) lijkt er met deze korte analyse inderdaad enige grond te zijn voor de ‘grote rotatie’ in de komende jaren. Of die er ook komt, kunnen we later pas beoordelen. De invloed van de macro-economische omstandigheden zal waarschijnlijk bepalend zijn. 

Harry Geels is directeur Research en partner bij Inmaxxa Vermogensbeheer in Naarden (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM) en partner van de ML Finance Academy (www.mlfa.eu ). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.

We hebben er weer een paar hypewoorden bij: ‘de grote rotatie’, wat zoiets wil zeggen als het verplaatsen van vermogen van weinig renderende, veilig geachte beleggingen naar meer risicovolle vormen van beleggen – zoals highyieldobligaties, obligaties uit opkomende markten en aandelen – om toch wat meer rendement te maken.

Het debat barstte los na twee goede maanden voor aandelen (december en januari) en een 5-jaars-record wat betreft maandinstroom van geld in aandelen in de eerste maand van dit jaar. Highyieldobligaties beleefden vorig jaar al een recordinstroom.

De vraag is natuurlijk of de grote rotatie nu echt begonnen of slechts een mythe is. Overigens spreken sommige analisten over de grote rotatie van kasgeld naar meer risicovolle beleggingen, terwijl anderen met de grote rotatie bedoelen dat ‘veilige’ obligaties naar meer risicovolle beleggingen worden omgezet. Feitelijk hebben we het over hetzelfde, want kasgeld is vaak gestald in kortlopende ‘veilige’ obligaties, simpelweg omdat het hebben van veel kasgeld gevaarlijk kan zijn.

Vier manieren van kijken

Volgens mij zijn er vier invalshoeken in het debat, de technische analyse, de (macro)-economische omstandigheden, de fundamentele waarderingen en statistische (historische) relaties. Afhankelijk van hoe je kijkt krijg je een andere zienswijze. Helaas kunnen we op deze plaats slechts voorbeelden van elke invalshoek bespreken, te beginnen met de laatste, het historische perspectief.

In onderstaande grafiek worden alle stijgingen van de Dow Jones na een initiële daling van minimaal 30% in aantal dagen (tijd) en stijgingspercentage afgebeeld. Daarin is te zien dat de huidige stijging van de Dow Jones vanaf de bodem van begin 2009 wat betreft tijd en stijgingspercentage nog beduidend onder het gemiddelde ligt. Degenen die menen dat de grote rotatie pas echt begonnen is, beroepen zich bijvoorbeeld op dit plaatje en wijzen op nog veel meer stijgingspotentieel voor aandelen.

Bron: chartofday.com

Fundamentele waarderingen

Fundamenteel gezien leveren kas en veilige staatsleningen niet voldoende op. Rekeninghoudend met inflatie en eventueel de vermogensrendementsheffing betekent het zelfs interen. Alleen met het argument angst kun je verklaren waarom beleggers bij voorbaat deze ‘losing game’ accepteren. Angst is de tegenpool van hebzucht. Er zit een bubble (of beter antibubble, want bubbles worden geblazen op hebzucht) in ‘veilig’. Bubbles (of antibubbles) zou je in principe moeten vermijden.

Maar hoe zit het dan met de waarderingen van aandelen? Die verschillen op dit moment erg van regio tot regio, of zelfs van land tot land. Even kort door de bocht zijn aandelen op basis van fundamentele ratio’s goedkoop (grote delen van Europa) tot (boven)gemiddeld (VS en een aantal opkomende markten) gewaardeerd. Het lijkt dus – op basis van relatieve waarderingen – verstandiger je geld in aandelen te beleggen. Helaas gaat dit voor een defensieve belegger gepaard met meer beweeglijkheid in de rendementen.

Macro-economisch

Tot slot zijn er degenen die meer met een macro-economische bril kijken. Een veel gehoord argument is dat de bevolking in het westen vergrijst en dus meer in inkomensgerichte (veilige) beleggingen willen zitten. En dat aandelen, wellicht uitgezonderd de hoogdividendaandelen, daarbij niet de eerste optie zijn. Verder wordt met de macro-economische blik wel gezegd dat de economische groei laag blijft en dus dat er geen ‘equity story’ verteld kan worden (economische groei en vergrijzing zijn in zekere zin ook gelinkt aan elkaar).

Technische analyse

Technisch zijn de aandelenmarkten uitgebroken. Een van de indices die nog het langst is achtergebleven heeft met de doorbraak door de 340 een belangrijke horizontale weerstand doorkruist. Diverse Amerikaanse indices zijn zelfs in ‘uncharted territory’ gekomen, wat doorgaans volgens technisch analisten zou moeten leiden tot verdere stijgingen (natuurlijk met de nodige tussentijdse correcties).

Kortom, op basis van drie van de vier invalshoeken (technisch, fundamenteel als ook statistisch) lijkt er met deze korte analyse inderdaad enige grond te zijn voor de ‘grote rotatie’ in de komende jaren. Of die er ook komt, kunnen we later pas beoordelen. De invloed van de macro-economische omstandigheden zal waarschijnlijk bepalend zijn. 

Harry Geels is directeur Research en partner bij Inmaxxa Vermogensbeheer in Naarden (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM) en partner van de ML Finance Academy (www.mlfa.eu ). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.