Vol instappen of gefaseerd beleggen?

Na de (voor veel beleggers, of beter bears, onverwacht) sterke stijging voor de S&P500-index sinds het dieptepunt op 3 oktober zitten veel investeerders met cash aan de zijlijn met het welbekende dilemma: moet ik nu alsnog vol instappen, of is het beter om stapsgewijs aandelen te kopen, met in het achterhoofd die tot nu toe uitgebleven correctie op de beurzen?

Nadat de S&P500 vanaf het bovengenoemde dieptepunt eind vorig jaar ruim 23% was opgelopen onderzocht Chief Equity Strategist Sam Stovall van S&P het gerealiseerde rendement voor een tweetal toonaangevende indices over een periode van ruim 10 jaar.

Daarbij werd er uitgegaan van een tweetal scenario’s: in één keer alles beleggen in aandelen, of uitgesmeerd over ruim 10 jaar elk kwartaal en stukje van de portefeuille bijkopen, of zoals de Amerikanen het zo mooi noemen, Dollar Cost Averaging (DCA).

S&P500
Om de bovenstaande vraag te beantwoorden werd gekeken naar het behaalde rendement met een investering in enerzijds de S&P500-index en anderzijds de S&P500 Dividend Aristocrats Index voor de periode van 31 december 1999 t/m 17 februari 2012.

Wie eind 1999 een eerste investering van $10.000 in de S&P500-index deed en vervolgens elk kwartaal voor $1000 bijkocht (DCA, in totaal 48 kwartalen achter elkaar, ofwel 12 jaar lang elk kwartaal) zou een totale investering van $58.000 nu, inclusief dividend, hebben zien uitgroeien tot $75.611.

Wie daarentegen het volledige bedrag van $58.000 op de begindatum ruim 12 jaar geleden in de S&P500 had belegd, zou nu met een portefeuille van $67.247 zitten.

Met andere woorden kon een belegger de afgelopen twaalf jaar een hoger rendement halen door elk kwartaal een stukje van de portefeuille bij te kopen in plaats van een investering in één keer in het geval van de S&P500.

DIVIDEND ARISTOCRATS INDEX
Dat DCA niet voor alle aandelen hetzelfde uitpakt blijkt wel als dezelfde berekening wordt toegepast op de Dividend Aristocrats Index van Standard & Poors, die, zoals bekend, bestaat uit de S&P500-aandelen die hun dividend minstens 25 jaar op rij elk jaar weer verhoogden.

Wie eind 1999 initieel $10.000 investeerde in de S&P Dividend Aristocrats Index en vervolgens twaalf jaar lang elk kwartaal voor $1.000 bijkocht, zag zijn totale investering van $58.000 op 17 februari 2012 uitgegroeid tot een totaalbedrag van $108.441.

Helemaal spectaculair wordt het rendement echter wanneer het bedrag van $58.000 eind 1999 in één keer werd belegd in een portefeuille van dividendaandelen. Deze investering zou inmiddels zijn uitgegroeid tot $148.332.

Afgezien van het feit dat dividendaandelen in beide gevallen (DCA en in één keer investeren) een veel hoger totaalrendement opleverden, is het natuurlijk met name interessant dat het in één keer aanschaffen van een portefeuille van Dividend Aristocrats meer opleverde dan het gespreid aankopen, terwijl dat juist niet opging voor de S&P500.

Een belangrijke verklaring hiervoor is natuurlijk het  cumulatieve dividendeffect van een belegging in aandelen die hun dividend jaarlijks opschroeven. Zoals ik al vele malen heb aangegeven ontvang je niet alleen elk jaar een hoger dividend middels de jaarlijkse verhoging, maar groeit het ontvangen dividend ook elk kwartaal doordat herbeleggen simpelweg telkens meer stukken in portefeuille oplevert.

Wanneer bedrijven vier keer per jaar dividend betalen (wat de standaard is in de VS), krijgen beleggers dus elk kwartaal een hoger bedrag wanneer er herbelegd wordt,  nog los van de jaarlijkse verhoging bij Dividend Aristocrats. Dat is dan ook precies hetgeen ik met de dividendportefeuille van Beleggers Belangen in de praktijk breng (deze week volgt een nieuwe update op de site).

Behalve het gunstige effect op lange termijn van de jaarlijkse dividendverhogingen speelt natuurlijk ook mee dat a. dividendaandelen het de laatste jaren uitstekend hebben gedaan en in veel gevallen op of nabij de hoogste koersen ooit noteren, en b. veel in de S&P500 opgenomen internet en technologieaandelen en later ook financials, hun koersen zagen decimeren na 1999, terwijl dividendaandelen destijds juist volledig werden genegeerd door beleggers (tot grote verbijstering van veel valuebeleggers, waaronder een zekere W. Buffett)

Veel hangt dus ook af van de sectoren waarin belegd wordt. Volgens Stovall was het de afgelopen 12 jaar in 7 van de 10 sectoren beter om in één keer vol in te stappen. De strateeg van S&P geeft dan ook de voorkeur aan het in één keer vol beleggen. Mocht er de komende jaren spraken zijn van een nieuwe bearmarkt, zoals in de periode na 2000, dan zullen de sectoren Consumer Staples, Energy, Health Care en Utilities het volgens Stovall veel beter dan doen gezien het relatief hoge dividendrendement en het defensieve karakter van de desbetreffende aandelen.

Voor de bovengenoemde sectoren geldt dat deze de afgelopen 12 jaar een hoger totaalrendement opleverden wanneer er in één keer vol werd belegd vergeleken met het resultaat bij gebruikmaking van de DCA-methode. Wie echter op een nieuwe langdurige bullmarkt, en dus hogere koersen vanaf de huidige niveaus rekent, is volgens Stovall beter af met meer cyclische sectoren, waarbij ook weer geldt dat investeren in één keer de voorkeur krijgt boven het gespreid opbouwen van de portefeuille.

Tekst: Menno van Hoven, 12 maart 2012

Na de (voor veel beleggers, of beter bears, onverwacht) sterke stijging voor de S&P500-index sinds het dieptepunt op 3 oktober zitten veel investeerders met cash aan de zijlijn met het welbekende dilemma: moet ik nu alsnog vol instappen, of is het beter om stapsgewijs aandelen te kopen, met in het achterhoofd die tot nu toe uitgebleven correctie op de beurzen?

Nadat de S&P500 vanaf het bovengenoemde dieptepunt eind vorig jaar ruim 23% was opgelopen onderzocht Chief Equity Strategist Sam Stovall van S&P het gerealiseerde rendement voor een tweetal toonaangevende indices over een periode van ruim 10 jaar.

Daarbij werd er uitgegaan van een tweetal scenario’s: in één keer alles beleggen in aandelen, of uitgesmeerd over ruim 10 jaar elk kwartaal en stukje van de portefeuille bijkopen, of zoals de Amerikanen het zo mooi noemen, Dollar Cost Averaging (DCA).

S&P500
Om de bovenstaande vraag te beantwoorden werd gekeken naar het behaalde rendement met een investering in enerzijds de S&P500-index en anderzijds de S&P500 Dividend Aristocrats Index voor de periode van 31 december 1999 t/m 17 februari 2012.

Wie eind 1999 een eerste investering van $10.000 in de S&P500-index deed en vervolgens elk kwartaal voor $1000 bijkocht (DCA, in totaal 48 kwartalen achter elkaar, ofwel 12 jaar lang elk kwartaal) zou een totale investering van $58.000 nu, inclusief dividend, hebben zien uitgroeien tot $75.611.

Wie daarentegen het volledige bedrag van $58.000 op de begindatum ruim 12 jaar geleden in de S&P500 had belegd, zou nu met een portefeuille van $67.247 zitten.

Met andere woorden kon een belegger de afgelopen twaalf jaar een hoger rendement halen door elk kwartaal een stukje van de portefeuille bij te kopen in plaats van een investering in één keer in het geval van de S&P500.

DIVIDEND ARISTOCRATS INDEX
Dat DCA niet voor alle aandelen hetzelfde uitpakt blijkt wel als dezelfde berekening wordt toegepast op de Dividend Aristocrats Index van Standard & Poors, die, zoals bekend, bestaat uit de S&P500-aandelen die hun dividend minstens 25 jaar op rij elk jaar weer verhoogden.

Wie eind 1999 initieel $10.000 investeerde in de S&P Dividend Aristocrats Index en vervolgens twaalf jaar lang elk kwartaal voor $1.000 bijkocht, zag zijn totale investering van $58.000 op 17 februari 2012 uitgegroeid tot een totaalbedrag van $108.441.

Helemaal spectaculair wordt het rendement echter wanneer het bedrag van $58.000 eind 1999 in één keer werd belegd in een portefeuille van dividendaandelen. Deze investering zou inmiddels zijn uitgegroeid tot $148.332.

Afgezien van het feit dat dividendaandelen in beide gevallen (DCA en in één keer investeren) een veel hoger totaalrendement opleverden, is het natuurlijk met name interessant dat het in één keer aanschaffen van een portefeuille van Dividend Aristocrats meer opleverde dan het gespreid aankopen, terwijl dat juist niet opging voor de S&P500.

Een belangrijke verklaring hiervoor is natuurlijk het  cumulatieve dividendeffect van een belegging in aandelen die hun dividend jaarlijks opschroeven. Zoals ik al vele malen heb aangegeven ontvang je niet alleen elk jaar een hoger dividend middels de jaarlijkse verhoging, maar groeit het ontvangen dividend ook elk kwartaal doordat herbeleggen simpelweg telkens meer stukken in portefeuille oplevert.

Wanneer bedrijven vier keer per jaar dividend betalen (wat de standaard is in de VS), krijgen beleggers dus elk kwartaal een hoger bedrag wanneer er herbelegd wordt,  nog los van de jaarlijkse verhoging bij Dividend Aristocrats. Dat is dan ook precies hetgeen ik met de dividendportefeuille van Beleggers Belangen in de praktijk breng (deze week volgt een nieuwe update op de site).

Behalve het gunstige effect op lange termijn van de jaarlijkse dividendverhogingen speelt natuurlijk ook mee dat a. dividendaandelen het de laatste jaren uitstekend hebben gedaan en in veel gevallen op of nabij de hoogste koersen ooit noteren, en b. veel in de S&P500 opgenomen internet en technologieaandelen en later ook financials, hun koersen zagen decimeren na 1999, terwijl dividendaandelen destijds juist volledig werden genegeerd door beleggers (tot grote verbijstering van veel valuebeleggers, waaronder een zekere W. Buffett)

Veel hangt dus ook af van de sectoren waarin belegd wordt. Volgens Stovall was het de afgelopen 12 jaar in 7 van de 10 sectoren beter om in één keer vol in te stappen. De strateeg van S&P geeft dan ook de voorkeur aan het in één keer vol beleggen. Mocht er de komende jaren spraken zijn van een nieuwe bearmarkt, zoals in de periode na 2000, dan zullen de sectoren Consumer Staples, Energy, Health Care en Utilities het volgens Stovall veel beter dan doen gezien het relatief hoge dividendrendement en het defensieve karakter van de desbetreffende aandelen.

Voor de bovengenoemde sectoren geldt dat deze de afgelopen 12 jaar een hoger totaalrendement opleverden wanneer er in één keer vol werd belegd vergeleken met het resultaat bij gebruikmaking van de DCA-methode. Wie echter op een nieuwe langdurige bullmarkt, en dus hogere koersen vanaf de huidige niveaus rekent, is volgens Stovall beter af met meer cyclische sectoren, waarbij ook weer geldt dat investeren in één keer de voorkeur krijgt boven het gespreid opbouwen van de portefeuille.

Tekst: Menno van Hoven, 12 maart 2012