Aandelen kopen

Goldman Sachs noemt de huidige vooruitzichten dermate gunstig dat nu het moment gekomen is om aandelen te kopen.

De bank meent dat die in de afgelopen tien jaar een afwaardering hebben ondergaan als gevolg van het knappen van de internetbubble, de kredietcrisis en de toestroom van geld naar obligaties uitde opkomende landen met hun overschotten en vanuit pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen, die op zoek waren naar de laatste risicovrije beleggingen.

De bank somt een paar redenen op waarom aandelenbeleggers huiverig zijn: de politiek heeft weinig middelen om de groei te stimuleren, de verlaging van de staatsschulden zorgt voor lagere groei en de daling van bedrijfsinvesteringen leidt samen met de vergrijzing tot minder vraag naar aandelen. Vervolgens weerlegt de bank die redenen.

Er zijn landen die wel kunnen stimuleren. Velen zien in de sterke bedrijfsbalansen een zwak punt, want die wijzen op weinig vertrouwen en/of gebrek aan investeringskansen. Dat zou van aandelen obligaties hebben gemaakt met rendementen die hoger liggen dan het obligatierendement, ter compensatie van het beperkte groeiperspectief en het hogere risico.

De bank wijst er echter op dat bedrijven sterker willen zijn als ze bij een tegenvallende ontwikkeling minder geld kunnen lenen. Anderzijds zijn verouderende bedrijfsmiddelen aan vervanging toe en wordt er in opkomende markten steeds meer geïnvesteerd.

De vergrijzing zou leiden tot minder vraag naar aandelen, omdat beleggers die ouder worden voor minder risico kiezen om hun geld ‘heel' te houden voor nazaten. Goldman Sachs meent dat de opkomende markten tegenwicht bieden. De bevolking is jong, groeit, wordt welvarender en gaat beleggen, ook in westerse kwaliteitsaandelen.

Als Goldman Sachs ongelijk krijgt, kunnen we ons volgens de bank opmaken voor een lange economische stagnatie, zoals Japan die de laatste twintig jaar heeft ondergaan.

Goldman Sachs noemt de huidige vooruitzichten dermate gunstig dat nu het moment gekomen is om aandelen te kopen.

De bank meent dat die in de afgelopen tien jaar een afwaardering hebben ondergaan als gevolg van het knappen van de internetbubble, de kredietcrisis en de toestroom van geld naar obligaties uitde opkomende landen met hun overschotten en vanuit pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen, die op zoek waren naar de laatste risicovrije beleggingen.

De bank somt een paar redenen op waarom aandelenbeleggers huiverig zijn: de politiek heeft weinig middelen om de groei te stimuleren, de verlaging van de staatsschulden zorgt voor lagere groei en de daling van bedrijfsinvesteringen leidt samen met de vergrijzing tot minder vraag naar aandelen. Vervolgens weerlegt de bank die redenen.

Er zijn landen die wel kunnen stimuleren. Velen zien in de sterke bedrijfsbalansen een zwak punt, want die wijzen op weinig vertrouwen en/of gebrek aan investeringskansen. Dat zou van aandelen obligaties hebben gemaakt met rendementen die hoger liggen dan het obligatierendement, ter compensatie van het beperkte groeiperspectief en het hogere risico.

De bank wijst er echter op dat bedrijven sterker willen zijn als ze bij een tegenvallende ontwikkeling minder geld kunnen lenen. Anderzijds zijn verouderende bedrijfsmiddelen aan vervanging toe en wordt er in opkomende markten steeds meer geïnvesteerd.

De vergrijzing zou leiden tot minder vraag naar aandelen, omdat beleggers die ouder worden voor minder risico kiezen om hun geld ‘heel' te houden voor nazaten. Goldman Sachs meent dat de opkomende markten tegenwicht bieden. De bevolking is jong, groeit, wordt welvarender en gaat beleggen, ook in westerse kwaliteitsaandelen.

Als Goldman Sachs ongelijk krijgt, kunnen we ons volgens de bank opmaken voor een lange economische stagnatie, zoals Japan die de laatste twintig jaar heeft ondergaan.