Omgaan met risico en onzekerheid

Of je nu aandelen, obligaties of vastgoed koopt, beleggen draait eenmaal om risico en rendement. Die twee factoren houden nauw verband met elkaar. Vermogenstitels met hoger dan gemiddelde rendementsverwachtingen herbergen bovengemiddelde risico’s. Neem je als belegger echter genoegen met een laag rendement, dan is het risico doorgaans ook laag.

Welke keuze je ook maakt, beleggen is nooit zonder risico. Beleggen is een eeuwige strijd tussen risico en rendement. Voor een deel heb je de risico’s zelf in de hand. Door diversificatie, het geschikt te spreiden over meerdere beleggingscategorieën en vermogenstitels, kun je het risico dat aan beleggen kleeft behoorlijk omlaag brengen.

Als je met beleggen helemaal geen risico wilt lopen, moet je je geld op een spaardeposito zetten. Het depositogarantiestelsel zorgt ervoor dat het spaargeld van de rekeninghouder tot 100.000 euro gegarandeerd is. Staat er bij een faillissement meer dan 100.000 euro op de rekening dan wordt de meerwaarde niet vergoed. Wil je dat risico niet lopen, dan kun je het geld maar beter spreiden over meerdere banken.

Ben je evenwel bereid verlies te lijden, dan kun je met aandelen, obligaties of vastgoed een aanzienlijk hoger rendement behalen dan met sparen, mits de financiële markten niet over een breed front dalen of dat je onverhoopt voor de verkeerde vermogenstitels hebt gekozen.

Aandelen- en vastgoedbeleggingen staan erom bekend, maar ook staatsobligaties zijn niet zonder risico. Vraag dat maar aan de Griek die langlopende staatsobligaties kocht van zijn eigen land. Die ziet hooguit 40 procent van zijn inleg terug. Dat geldt ook voor de buitenlanders die omwille van de renteopslag Griekse staatsobligaties hebben gekocht.

Berekend risico

Dan toch maar sparen met een berekend risico? Vind je bijvoorbeeld een verlies van tien procent te overzien, dan kun je met je risicobudget aandelen kopen. Je weet zeker dat je minstens 90 procent van je inleg terugkrijgt én als het even meezit, behaal je een hoger rendement dan met sparen alleen.

Je kunt een en ander natuurlijk ook toepassen met opties. Om het risico af te dekken of om het rendement op te krikken. Met het kopen van putopties beperk je het risico en met het verkopen van callopties kun je een hoger rendement genereren. De koop van putopties biedt zekerheid. Het is een verzekering tegen ongewenst verlies van de onderliggende waarde. Beleggers die callopties kopen, nemen als het ware een optie winst en als je callopties verkoopt, ontvang je een optiepremie waardoor je het beleggingsresultaat kunt verhogen.

Opties geven de houder het recht om aandelen voor een vastgestelde prijs in een bepaalde periode te kopen of te verkopen. Als je met opties  wilt beleggen, kies dan voor langlopende. Ze zijn weliswaar duurder dan kortlopende, maar telkens weer nieuwe kopen, kost ook geld en roomt het rendement af. Als je met opties wilt gokken, koop of verkoop dan kortlopende.

Wie opties in combinatie met spaargeld gebruikt, laat zijn oog beter vallen op breed samengestelde indices. Het winstpotentieel van aandelenopties is weliswaar ronduit hoger, maar in ruil voor de zekerheid van het behoud van de onderliggende waarde zijn indices op koop toe minder volatiel dan aandelen. Dat heeft als voordeel dat de premies lager zijn en dat miskleunen zoals SNS Reaal geen diepe sporen trekken in het beleggingsresultaat.

Maar kun je als belegger niet beter kiezen voor beleggingsfondsen met kapitaalgarantie? Het mechanisme van spaargeld en opties is inderdaad hetzelfde als bij gestructureerde producten. Die keuze impliceert echter dat je kapitaal niet langer gedekt is door de overheid. Zodra je je spaargeld in een beleggingsfonds stopt, verlies je de bescherming van het depositogarantiestelsel.

@ Ivan Snurer

Of je nu aandelen, obligaties of vastgoed koopt, beleggen draait eenmaal om risico en rendement. Die twee factoren houden nauw verband met elkaar. Vermogenstitels met hoger dan gemiddelde rendementsverwachtingen herbergen bovengemiddelde risico’s. Neem je als belegger echter genoegen met een laag rendement, dan is het risico doorgaans ook laag.

Welke keuze je ook maakt, beleggen is nooit zonder risico. Beleggen is een eeuwige strijd tussen risico en rendement. Voor een deel heb je de risico’s zelf in de hand. Door diversificatie, het geschikt te spreiden over meerdere beleggingscategorieën en vermogenstitels, kun je het risico dat aan beleggen kleeft behoorlijk omlaag brengen.

Als je met beleggen helemaal geen risico wilt lopen, moet je je geld op een spaardeposito zetten. Het depositogarantiestelsel zorgt ervoor dat het spaargeld van de rekeninghouder tot 100.000 euro gegarandeerd is. Staat er bij een faillissement meer dan 100.000 euro op de rekening dan wordt de meerwaarde niet vergoed. Wil je dat risico niet lopen, dan kun je het geld maar beter spreiden over meerdere banken.

Ben je evenwel bereid verlies te lijden, dan kun je met aandelen, obligaties of vastgoed een aanzienlijk hoger rendement behalen dan met sparen, mits de financiële markten niet over een breed front dalen of dat je onverhoopt voor de verkeerde vermogenstitels hebt gekozen.

Aandelen- en vastgoedbeleggingen staan erom bekend, maar ook staatsobligaties zijn niet zonder risico. Vraag dat maar aan de Griek die langlopende staatsobligaties kocht van zijn eigen land. Die ziet hooguit 40 procent van zijn inleg terug. Dat geldt ook voor de buitenlanders die omwille van de renteopslag Griekse staatsobligaties hebben gekocht.

Berekend risico

Dan toch maar sparen met een berekend risico? Vind je bijvoorbeeld een verlies van tien procent te overzien, dan kun je met je risicobudget aandelen kopen. Je weet zeker dat je minstens 90 procent van je inleg terugkrijgt én als het even meezit, behaal je een hoger rendement dan met sparen alleen.

Je kunt een en ander natuurlijk ook toepassen met opties. Om het risico af te dekken of om het rendement op te krikken. Met het kopen van putopties beperk je het risico en met het verkopen van callopties kun je een hoger rendement genereren. De koop van putopties biedt zekerheid. Het is een verzekering tegen ongewenst verlies van de onderliggende waarde. Beleggers die callopties kopen, nemen als het ware een optie winst en als je callopties verkoopt, ontvang je een optiepremie waardoor je het beleggingsresultaat kunt verhogen.

Opties geven de houder het recht om aandelen voor een vastgestelde prijs in een bepaalde periode te kopen of te verkopen. Als je met opties  wilt beleggen, kies dan voor langlopende. Ze zijn weliswaar duurder dan kortlopende, maar telkens weer nieuwe kopen, kost ook geld en roomt het rendement af. Als je met opties wilt gokken, koop of verkoop dan kortlopende.

Wie opties in combinatie met spaargeld gebruikt, laat zijn oog beter vallen op breed samengestelde indices. Het winstpotentieel van aandelenopties is weliswaar ronduit hoger, maar in ruil voor de zekerheid van het behoud van de onderliggende waarde zijn indices op koop toe minder volatiel dan aandelen. Dat heeft als voordeel dat de premies lager zijn en dat miskleunen zoals SNS Reaal geen diepe sporen trekken in het beleggingsresultaat.

Maar kun je als belegger niet beter kiezen voor beleggingsfondsen met kapitaalgarantie? Het mechanisme van spaargeld en opties is inderdaad hetzelfde als bij gestructureerde producten. Die keuze impliceert echter dat je kapitaal niet langer gedekt is door de overheid. Zodra je je spaargeld in een beleggingsfonds stopt, verlies je de bescherming van het depositogarantiestelsel.

@ Ivan Snurer