Is all-time high Dow gerechtvaardigd?

De oudste en bekendste index ter wereld heeft een nieuwe all-time high neergezet. De top die werd bereikt vlak voordat de kredietcrisis zijn aanvang nam is, zoals dat technisch heet, uitgenomen. Gezien de economische recessie in Europa en de schuldencrisis in de westerse wereld komt dit bij veel beleggers raar over. Toch zijn hiervoor een aantal goede verklaringen te geven.
Beleggen moeten we nooit vanuit één invalshoek benaderen. Eén invalshoek levert meestal een te beperkte zienswijze op. De bekendste analysemethoden zijn de macro-economische, fundamentele, technische, kwantitatieve en intermarketanalyse. Kijken we vanuit alle invalshoeken dan is de all-time high van de Dow Jones best goed te begrijpen.

Macro-economie

De macro-economie levert waarschijnlijk nog wel de meest diffuse uitkomst. Weliswaar groeit de Amerikaanse economie nog steeds en lijkt de huizenmarkt te bodemen, het ‘triggeren’ van de ‘fiscal cliff’ heeft recent tot bezuinigingen geleid die de Amerikaanse economische groei onder druk kunnen zetten. Verder speelt in het algemeen dat door de schuldencrisis in het westen de economische groei hier de komende jaren beperkt zou blijven.

Fundamentele analyse

Fundamenteel – kijkend dus naar de ontwikkelingen bij de bedrijven – ontstaat een positiever beeld. Onderstaande figuur, afkomstig van de Amerikaanse vermogensbeheerder Eaton Vance,relateert de totale winstgevendheid van de S&P500-aandelen aan de koers van de S&P500. Wat dit plaatje zegt is dat de huidige top veel meer in de pas loopt met de winstgevendheid van het Amerikaanse bedrijfsleven dan de voorgaande twee toppen, toen beleggers veel meer op de (winst)muziek uitliepen.
 

Technische analyse

Technisch is de Dow Jones boven de weerstand van de vorige top gekomen. Een bekend gezegde uit de technische analyse huidt: ‘buy new highs’. Als de koers in zogeheten ‘uncharted territory’ komt, zijn alle weerstanden weg en kan de koers vaak nog hoger. Aan de andere kant heeft de S&P500 nog geen nieuwe all-time high neergezet en die index is toch iets belangrijker.

Kwantitatieve analyse

Kwantitatieve analyse kan op talloze manieren en helaas biedt een column te weinig ruimte om hier uitgebreid op in te gaan. Eén statistiek wil ik u niet onthouden. Kwantitatief analist Mebane Faber heeft op basis van koersen vanaf 1791 tot en met 2012 getest wat het gemiddelde 12-maandsrendement was na een nieuwe high. Dat was gemiddeld 5,5% en dat was meer dan het gemiddelde 12-maandsrendement van 4,3%. Wie schrikt van de lage aandelenrendementen: over de afgelopen honderd jaar waren 8,5% (kopen bij nieuwe highs) versus 7,2% (buy and hold).

Intermarketanalyse

Over de actuele intermarketanalyse heb ik eerder een column over geschreven onder de titel ‘De grote rotatie’. Ik denk dat er de komende jaren steeds meer geld vanuit obligaties richting aandelen zal stromen. De zogeheten ‘wall of money’ en de lage rente die daarmee samenhangt houden hiermee verband. Hoewel er nog veel negatieve ontwikkelingen in de wereld zijn moeten we er niet raar van opkijken dat al dat extra geld ook naar aandelen gaat.

Tot slot, niets is zo moeilijk als voorspellen, zeker bij een niet evenwichtige index als de Dow Jones. Zoals gezegd, is het beter om naar de S&P te kijken en die heeft nog geen nieuwe all-time high neergezet. Verder bestaat er nog een andere beurswijsheid die beleggers in de wielen kan rijden, namelijk ‘bezit van de zaak is het einde van het vermaak’. Bepaalde beleggers hebben met de all-time high hun zin gekregen en kunnen nu hun aandacht verplaatsen naar andere beleggingen.
 

Harry Geels is directeur Research en partner bij Inmaxxa Vermogensbeheer in Naarden (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM) en partner van de ML Finance Academy (www.mlfa.eu). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.

De oudste en bekendste index ter wereld heeft een nieuwe all-time high neergezet. De top die werd bereikt vlak voordat de kredietcrisis zijn aanvang nam is, zoals dat technisch heet, uitgenomen. Gezien de economische recessie in Europa en de schuldencrisis in de westerse wereld komt dit bij veel beleggers raar over. Toch zijn hiervoor een aantal goede verklaringen te geven.
Beleggen moeten we nooit vanuit één invalshoek benaderen. Eén invalshoek levert meestal een te beperkte zienswijze op. De bekendste analysemethoden zijn de macro-economische, fundamentele, technische, kwantitatieve en intermarketanalyse. Kijken we vanuit alle invalshoeken dan is de all-time high van de Dow Jones best goed te begrijpen.

Macro-economie

De macro-economie levert waarschijnlijk nog wel de meest diffuse uitkomst. Weliswaar groeit de Amerikaanse economie nog steeds en lijkt de huizenmarkt te bodemen, het ‘triggeren’ van de ‘fiscal cliff’ heeft recent tot bezuinigingen geleid die de Amerikaanse economische groei onder druk kunnen zetten. Verder speelt in het algemeen dat door de schuldencrisis in het westen de economische groei hier de komende jaren beperkt zou blijven.

Fundamentele analyse

Fundamenteel – kijkend dus naar de ontwikkelingen bij de bedrijven – ontstaat een positiever beeld. Onderstaande figuur, afkomstig van de Amerikaanse vermogensbeheerder Eaton Vance,relateert de totale winstgevendheid van de S&P500-aandelen aan de koers van de S&P500. Wat dit plaatje zegt is dat de huidige top veel meer in de pas loopt met de winstgevendheid van het Amerikaanse bedrijfsleven dan de voorgaande twee toppen, toen beleggers veel meer op de (winst)muziek uitliepen.
 

Technische analyse

Technisch is de Dow Jones boven de weerstand van de vorige top gekomen. Een bekend gezegde uit de technische analyse huidt: ‘buy new highs’. Als de koers in zogeheten ‘uncharted territory’ komt, zijn alle weerstanden weg en kan de koers vaak nog hoger. Aan de andere kant heeft de S&P500 nog geen nieuwe all-time high neergezet en die index is toch iets belangrijker.

Kwantitatieve analyse

Kwantitatieve analyse kan op talloze manieren en helaas biedt een column te weinig ruimte om hier uitgebreid op in te gaan. Eén statistiek wil ik u niet onthouden. Kwantitatief analist Mebane Faber heeft op basis van koersen vanaf 1791 tot en met 2012 getest wat het gemiddelde 12-maandsrendement was na een nieuwe high. Dat was gemiddeld 5,5% en dat was meer dan het gemiddelde 12-maandsrendement van 4,3%. Wie schrikt van de lage aandelenrendementen: over de afgelopen honderd jaar waren 8,5% (kopen bij nieuwe highs) versus 7,2% (buy and hold).

Intermarketanalyse

Over de actuele intermarketanalyse heb ik eerder een column over geschreven onder de titel ‘De grote rotatie’. Ik denk dat er de komende jaren steeds meer geld vanuit obligaties richting aandelen zal stromen. De zogeheten ‘wall of money’ en de lage rente die daarmee samenhangt houden hiermee verband. Hoewel er nog veel negatieve ontwikkelingen in de wereld zijn moeten we er niet raar van opkijken dat al dat extra geld ook naar aandelen gaat.

Tot slot, niets is zo moeilijk als voorspellen, zeker bij een niet evenwichtige index als de Dow Jones. Zoals gezegd, is het beter om naar de S&P te kijken en die heeft nog geen nieuwe all-time high neergezet. Verder bestaat er nog een andere beurswijsheid die beleggers in de wielen kan rijden, namelijk ‘bezit van de zaak is het einde van het vermaak’. Bepaalde beleggers hebben met de all-time high hun zin gekregen en kunnen nu hun aandacht verplaatsen naar andere beleggingen.
 

Harry Geels is directeur Research en partner bij Inmaxxa Vermogensbeheer in Naarden (www.inmaxxa.nl). Daarnaast is hij hoofdredacteur van Traders Club Magazine (TCM) en partner van de ML Finance Academy (www.mlfa.eu). De informatie in deze opinie is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De standpunten en vooruitzichten van Geels geven zijn persoonlijke mening weer.