Grootaandeelhouder vaak slechte belegger

Grootaandeelhouders zouden over superieure informatie beschikken, vooral ook omdat zij vaak een mannetje hebben in de raad van commissarissen of de onderneming leiden omdat zij (mede-)oprichter zijn. Het hebben van superieure informatie is één, daar dan ook nog de juiste beleggingsbeslissing mee nemen is een heel ander verhaal. Batenburg Een sprekend voorbeeld doet zich voor met technische installatie- en handelsbedrijf Batenburg, toevallig vandaag in het nieuws. Grootaandeelhouder de familie Van Puijenbroek sloeg begin 2011 een bod van naar verluidt €22 per aandeel af. Even kregen zij gelijk, want door verdere speculatie steeg de koers in mei 2011 tot even boven de €30. Van Puijenbroek bezit 25,8% van de aandelen Batenburg en breidde in 2011 zijn invloed in de raad van commissarissen verder uit. Door ronduit slechte bedrijfscijfers noteerde het aandeel gisteren €11,80 en vandaag is daar nog maar €10,70 van over. Batenburg beschikte over een ijzersterke balans waardoor het jaar in jaar uit een mooi dividend van een procent of vijf uitkeerde. Vorig jaar werd echter nog maar 20 cent uitgekeerd, toch nog een pay out van 47%, maar afgemeten aan de ultimokoers 2012 van €13,50 slechts goed voor een dividendrendement van 1,5%. De familie Van Puijenbroek is ook vooral bekend door hun grootaandeelhouderschap in TMG. Ook daar zagen zij, veelal te passief, toe hoe de waarde van hun belegging diep afgleed. Nu gaat het weer beter met TMG en de beurskoers, maar dat is toch vooral ook de verdienste van ander grootaandeelhouders. Meer voorbeelden En zo zijn er natuurlijk veel meer voorbeelden van grootaandeelhouders/bestuurders/toezichthouders die de waardeontwikkeling van het eigen aandeel totaal verkeerd inschatten. Wat te denken van bouwer Hurks die steeds meer aandelen in Ballast Nedam kocht tot wel een 20%-belang. Lange tijd leek het alsof Hurks een overname voorbereidde, maar Ballast Nedam is een stukje groter en de koers daalde alleen maar. Wat langer geleden hadden we kledingbedrijf Vilenzo. Grootaandeelhouder (circa 60%) en oprichter Willem Vilé wilde nooit cashen. Zoals een goede kapitein betaamt verliet hij als laatste het zinkende schip. Een meer recent voorbeeld is natuurlijk de grote positie van América Móvil in KPN. Het bleek geen goede raadgever de Mexicaanse eigenaar Carlos Slim hierin te volgen. De koers van KPN verloor fors sinds Slim van zich deed spreken. Geen vuistregel Uiteraard zijn er ook voorbeelden te geven van bedrijven waar de grootaandeelhouder wel een goede belegger blijkt. Wellicht niet geheel toevallig gaat het hier dan wel om grootaandeelhouders die (mede-)oprichter zijn en de onderneming leiden of hebben geleid. We spreken over Aalberts Industries, Arseus en Unit 4. Er is echter geen pijl op te trekken wat grootaandeelhouders met hun aandelen doen en hoe de beurskoers zich ontwikkelt. Alex Mulder, oprichter en grootaandeelhouder van USG People, mag toch als een van de pioniers van het uitzendwerk worden gezien, maar rijk zijn beleggers er nog altijd niet van geworden. TomTom past ook in dit rijtje en zo zijn er nog wel wat te noemen. Hunter Douglas en Holland Colours, worden gedomineerd door een enkele familie, maar draaien moeizaam. Beleggers doen er verstandig aan informatie over de grootaandeelhouder tot zich te nemen, maar daar geen harde conclusies aan te verbinden. De emotionele band die dit soort personen en families met het bedrijf hebben, belemmert hen vaak bij het nemen van de juiste beleggingsbeslissingen.

Grootaandeelhouders zouden over superieure informatie beschikken, vooral ook omdat zij vaak een mannetje hebben in de raad van commissarissen of de onderneming leiden omdat zij (mede-)oprichter zijn.
Het hebben van superieure informatie is één, daar dan ook nog de juiste beleggingsbeslissing mee nemen is een heel ander verhaal.

Batenburg

Een sprekend voorbeeld doet zich voor met technische installatie- en handelsbedrijf Batenburg, toevallig vandaag in het nieuws. Grootaandeelhouder de familie Van Puijenbroek sloeg begin 2011 een bod van naar verluidt €22 per aandeel af. Even kregen zij gelijk, want door verdere speculatie steeg de koers in mei 2011 tot even boven de €30.

Van Puijenbroek bezit 25,8% van de aandelen Batenburg en breidde in 2011 zijn invloed in de raad van commissarissen verder uit. Door ronduit slechte bedrijfscijfers noteerde het aandeel gisteren €11,80 en vandaag is daar nog maar €10,70 van over. Batenburg beschikte over een ijzersterke balans waardoor het jaar in jaar uit een mooi dividend van een procent of vijf uitkeerde. Vorig jaar werd echter nog maar 20 cent uitgekeerd, toch nog een pay out van 47%, maar afgemeten aan de ultimokoers 2012 van €13,50 slechts goed voor een dividendrendement van 1,5%.

De familie Van Puijenbroek is ook vooral bekend door hun grootaandeelhouderschap in TMG. Ook daar zagen zij, veelal te passief, toe hoe de waarde van hun belegging diep afgleed. Nu gaat het weer beter met TMG en de beurskoers, maar dat is toch vooral ook de verdienste van ander grootaandeelhouders.

Meer voorbeelden

En zo zijn er natuurlijk veel meer voorbeelden van grootaandeelhouders/bestuurders/toezichthouders die de waardeontwikkeling van het eigen aandeel totaal verkeerd inschatten. Wat te denken van bouwer Hurks die steeds meer aandelen in Ballast Nedam kocht tot wel een 20%-belang. Lange tijd leek het alsof Hurks een overname voorbereidde, maar Ballast Nedam is een stukje groter en de koers daalde alleen maar.
Wat langer geleden hadden we kledingbedrijf Vilenzo. Grootaandeelhouder (circa 60%) en oprichter Willem Vilé wilde nooit cashen. Zoals een goede kapitein betaamt verliet hij als laatste het zinkende schip.
Een meer recent voorbeeld is natuurlijk de grote positie van América Móvil in KPN. Het bleek geen goede raadgever de Mexicaanse eigenaar Carlos Slim hierin te volgen. De koers van KPN verloor fors sinds Slim van zich deed spreken.

Geen vuistregel

Uiteraard zijn er ook voorbeelden te geven van bedrijven waar de grootaandeelhouder wel een goede belegger blijkt. Wellicht niet geheel toevallig gaat het hier dan wel om grootaandeelhouders die (mede-)oprichter zijn en de onderneming leiden of hebben geleid. We spreken over Aalberts Industries, Arseus en Unit 4.
Er is echter geen pijl op te trekken wat grootaandeelhouders met hun aandelen doen en hoe de beurskoers zich ontwikkelt. Alex Mulder, oprichter en grootaandeelhouder van USG People, mag toch als een van de pioniers van het uitzendwerk worden gezien, maar rijk zijn beleggers er nog altijd niet van geworden. TomTom past ook in dit rijtje en zo zijn er nog wel wat te noemen. Hunter Douglas en Holland Colours, worden gedomineerd door een enkele familie, maar draaien moeizaam.
Beleggers doen er verstandig aan informatie over de grootaandeelhouder tot zich te nemen, maar daar geen harde conclusies aan te verbinden. De emotionele band die dit soort personen en families met het bedrijf hebben, belemmert hen vaak bij het nemen van de juiste beleggingsbeslissingen.