Liever ETF dan hedgefund

De rijkste hedgefundmanagers ter wereld hebben een beroerd 2014 achter de rug. De 25 meest verdienende managers toucheerden vorig jaar gezamenlijk 'slechts' $11,6 mrd, bleek deze week uit de jaarlijkse ranglijst van Institutional Investor's Alpha. Dat is ongeveer de helft minder dan in 2013 en evenveel als in crisisjaar 2008. De nieuwe lijstaanvoerder, met $1,3 mrd, is Kenneth Griffin van Citadel. De forse inkomensachteruitgang van de hedgefundmanagers is te verklaren uit hun achterblijvende prestaties (die voor ons vorig jaar al aanleiding vormden om in onze offensieve portefeuille afscheid te nemen van de Deutsche Bank Hedge Fund Index ETF). Naast de – nog steeds – exorbitante hoge loonstrookjes en de achterblijvende prestaties is er echter nog een reden om de werkwijze van hedgefunds nu aan de orde te stellen. De hedgefund-industrie krijgt in de VS en daarbuiten steeds meer kritiek op de tegenvallende resultaten in combinatie met de kosten en de complexe strategieën. Nog begin dit jaar meldde het Nederlandse Pensioenfonds Zorg en Welzijn (PFZW) dat het niet langer geld in hegdefunds zou steken – en dat terwijl het in 2003 als een van de eerste Nederlandse pensioenfondsen in deze beleggingscategorie investeerde. Het PFZW, dat in het vierde kwartaal van 2014 €156,3 mrd aan pensioengelden beheerde, stelde onder meer dat hedgefunds niet meer passen in de portefeuille 'gezien de hoge beloningen en het vaak beperkte oog voor maatschappij en milieu'. Nu zal Beleggers Belangen voor u geen moreel kompas vormen bij uw investeringskeuzes. U betaalt ons om u te adviseren over een optimaal rendement, en dan achtten wij u oud en wijs genoeg om zelf te beslissen of u investeringen in wapens, sigaretten of hedgefunds te rechtvaardigen vindt. Maar juist vanuit rendementsoogpunt zijn de hoge kosten, de ondoorzichtige strategieën en de afnemende populariteit onder grote beleggers wel degelijk zaken om rekening mee te houden. Niet voor niets nemen de beursgenoteerde beleggingsfondsen (ETF's), met lage kosten en transparante strategieën, de laatste jaren zo'n hoge vlucht. Uit het feit dat wij vorig jaar een ETF-portefeuille zijn gestart, blijkt dat ook wij hieraan de voorkeur geven. Sorry Kenneth Griffin, maar de tijden in investeringsland veranderen.

De rijkste hedgefundmanagers ter wereld hebben een beroerd 2014 achter de rug. De 25 meest verdienende managers toucheerden vorig jaar gezamenlijk ‘slechts’ $11,6 mrd, bleek deze week uit de jaarlijkse ranglijst van Institutional Investor’s Alpha. Dat is ongeveer de helft minder dan in 2013 en evenveel als in crisisjaar 2008. De nieuwe lijstaanvoerder, met $1,3 mrd, is Kenneth Griffin van Citadel.

De forse inkomensachteruitgang van de hedgefundmanagers is te verklaren uit hun achterblijvende prestaties (die voor ons vorig jaar al aanleiding vormden om in onze offensieve portefeuille afscheid te nemen van de Deutsche Bank Hedge Fund Index ETF). Naast de – nog steeds – exorbitante hoge loonstrookjes en de achterblijvende prestaties is er echter nog een reden om de werkwijze van hedgefunds nu aan de orde te stellen.

De hedgefund-industrie krijgt in de VS en daarbuiten steeds meer kritiek op de tegenvallende resultaten in combinatie met de kosten en de complexe strategieën. Nog begin dit jaar meldde het Nederlandse Pensioenfonds Zorg en Welzijn (PFZW) dat het niet langer geld in hegdefunds zou steken – en dat terwijl het in 2003 als een van de eerste Nederlandse pensioenfondsen in deze beleggingscategorie investeerde.

Het PFZW, dat in het vierde kwartaal van 2014 €156,3 mrd aan pensioengelden beheerde, stelde onder meer dat hedgefunds niet meer passen in de portefeuille ‘gezien de hoge beloningen en het vaak beperkte oog voor maatschappij en milieu’.

Nu zal Beleggers Belangen voor u geen moreel kompas vormen bij uw investeringskeuzes. U betaalt ons om u te adviseren over een optimaal rendement, en dan achtten wij u oud en wijs genoeg om zelf te beslissen of u investeringen in wapens, sigaretten of hedgefunds te rechtvaardigen vindt.

Maar juist vanuit rendementsoogpunt zijn de hoge kosten, de ondoorzichtige strategieën en de afnemende populariteit onder grote beleggers wel degelijk zaken om rekening mee te houden. Niet voor niets nemen de beursgenoteerde beleggingsfondsen (ETF’s), met lage kosten en transparante strategieën, de laatste jaren zo’n hoge vlucht.

Uit het feit dat wij vorig jaar een ETF-portefeuille zijn gestart, blijkt dat ook wij hieraan de voorkeur geven. Sorry Kenneth Griffin, maar de tijden in investeringsland veranderen.