Wat is de werkelijke waarde van TA?
Kritiek op technische analyse (TA) is er altijd geweest. De technisch analist zou iemand zijn die een auto bestuurt door geblinddoekt door de achterruit te kijken. De aanhangers van de zogeheten Efficiënte Markt Hypothese (EMH) hebben waarschijnlijk de meeste moeite met TA, maar ook de Chaostheorie laat zich er moeilijk mee verenigen. Verder kan de fundamenteel analist pur sang er lastig mee omgaan, omdat TA zich eigenlijk niet bekommert om de waardering van een aandeel, terwijl deze juist het hart van de fundamentele analyse (FA) zou moeten vormen. Tot slot is er nog een vierde kritiekpunt: TA zou zijn eigen gelijk creëren.
Kritiekpunt 1
Self-fulfilling prophecy
TA zou volgens sommige criticasters een self-fulfilling prophecy zijn. Doordat iedereen op basis van een bepaald koerspatroon gaat handelen, komt het uit. Dit kritiekpunt is op een aantal punten onterecht. Ten eerste omdat technisch analisten er verschillende methoden op na houden. De ene analist kijkt naar kortetermijngrafieken, de andere naar langetermijnplaatjes, de volgende bedrijft liever statistische analyse door naar indicatoren te kijken, weer een andere handelt op basis van patronen die in de koersgrafiek kunnen worden ingetekend, et cetera. Het is hierdoor onwaarschijnlijk dat alle technisch analisten gelijk zouden handelen. En al zouden technisch analisten in fases achter elkaar handelen en daarmee de koers doen bewegen, dan wordt er wel een erg grote rol toegekend aan de technische krachten in de markt, als zouden technisch analisten de stuwende krachten zijn achter koersontwikkelingen.
Kritiekpunt 2
Efficiënte markthypothese
De EMH zegt dat beleggers rationele beslissingen nemen en dat vrijgekomen informatie direct en perfect (rationeel) in de koersen wordt verwerkt. Het heeft dan geen zin om te gaan handelen op basis van vrijgekomen informatie, welke dat ook is. Ten eerste omdat deze informatie al direct in de koersen is verwerkt, zodat beleggers te laat zijn. Ten tweede omdat de vrijgekomen informatie goed in de koers wordt verwerkt, zodat de nieuwe koers de perfecte schatting van de waarde oplevert. De ultieme consequentie van deze theorie is dat de markt niet verslagen kan worden; de enige zinvolle strategie zou het volgen van een brede marktindex zijn. De EMH klopt echter op twee belangrijke punten niet. Ten eerste wordt informatie niet direct in de koersen verwerkt. Integendeel: informatie wordt geleidelijk bekend bij verschillende groepen beleggers. Een belegger met voorkennis is (uiteraard) sneller dan een professionele handelaar die de markt nauwkeurig volgt, maar die is op zijn beurt de particuliere belegger weer te snel af, die pas na zijn werk tijd heeft om de markten te analyseren. De tweede foute premisse van de EMH is dat beleggers rationeel zouden zijn. Dat zijn ze nu juist niet. Hun handelen op de beurs wordt vaak door emoties beïnvloed. In de woorden van de bekende econoom (tevens speculant) John Maynard Keynes: ‘Niets is suïcidaler dan het ten uitvoer brengen van een rationele beleggingspolitiek in een irrationele wereld.’
Kritiekpunt 3
Chaostheorie
De Chaostheorie staat tegenover de lineair wetenschappelijke theorie. De aanhangers van deze theorie zeggen dat de bestaande wetenschappen uitgaan van een te simpel voorgestelde wereld, terwijl deze juist chaotisch (niet lineair) is. In wetenschappelijke modellen wordt een aantal zogenaamd onbelangrijke zaken buiten beschouwing gelaten, om zo tot een simplificatie van de werkelijkheid te komen. Maar onbelangrijke afwijkingen zijn volgens de Chaostheorie juist wél belangrijk. Een afwijking of onregelmatigheid wordt in de Chaostheorie een ‘fractal’ genoemd, en deze fractals volgen – wellicht paradoxaal – een bepaalde structuur. TA houdt volgens de Chaostheorie onvoldoende rekening met de fractale structuren en patronen (in koersen). Hoewel sommige TA-vormen, zoals de Elliott Wave, wel met fractale structuren werken, staat de Chaostheorie op gespannen voet met de TA, en overigens ook met de economische en fundamentele analyse.
Kritiekpunt 4
Fundamentele analyse
Fundamentele analyse (FA) heeft een geheel andere zienswijze dan TA. Kort door de bocht: de FA gelooft dat waardering uiteindelijk het rendement bepaalt, de TA tracht rendement te maken uit trends. We kunnen daar makkelijk een stammenstrijd van maken, maar een positievere benadering is om beide methodieken als complementair aan elkaar te zien. Een fundamenteel analist kan de trends in de grafiek gebruiken om zijn koopacties in ondergewaardeerde aandelen en verkoopacties van overgewaardeerde aandelen te timen. Of als ‘reality check’: waarom zit het fonds in een stijgende trend, terwijl het is overgewaardeerd? Aan de andere kant moet de technisch analist geen trends extrapoleren die ver voorbij de fundamentele waarderingen gaan.
Lees ook: Hoe werken gedekte obligaties