Column: Druk op de goudmarkt
De Comex staat voor Commodity Exchange. Deze plaats om futures te verhandelen is wereldwijd de belangrijkste markt voor grondstoffen. Dit is de plek waar onder meer de goudprijs wordt bepaald. De Comex heeft verschillende magazijnen waar zij fysiek goud opslaat en meldt wekelijks hoeveel troy ounce er in de magazijnen ligt.
De hoogste stand voor goud was $1900 in 2011. Op dat moment lag er 12 miljoen troy ounce in de kluizen. De daling van de goudprijs tot $1100 deed de voorraden slinken tot 6,5 miljoen troy ounce. Dit is een opvallende teruggang. Het laatste jaar met een dergelijke voorraad was 2005. De goudprijs bedroeg toen slechts $500. De handelsdata laten zien dat er relatief nog nooit zo weinig voorraad was. In 2013 lag er één troy ounce in de magazijnen voor 25 contracten die uitstonden. In 2014 steeg dit tot 100 contracten per troy ounce. In de herfst van 2015 was dit al 200 contracten en vlak voor oud en nieuw liep de teller op tot ruim 300 contracten per troy ounce.
De koper van deze contracten krijgt aan het einde van de looptijd fysiek goud geleverd. Dit is niet voor iedereen mogelijk. De meeste beleggers zitten echter in de goudfutures om te profiteren van de koersschommelingen van goud. Zij willen geen levering hebben. Kwade tongen beweren dat de Comex de ideale plek is om de goudprijs te drukken. Centrale banken en gewone banken hebben er geen belang bij als de goudprijs te sterk stijgt. Een lage goudprijs is immers het bewijs dat het monetaire systeem werkt. Feit is dat er meer contracten in goudfutures worden geopend dan dat er goud beschikbaar is. Goudmijnen en grote goudhandelaren brengen blijkbaar steeds minder goud naar de markt. In week 51 tipten wij fysiek goud op basis van de fundamenten. De karakteristieken van de goudmarkt ondersteunen deze tip. <