Belegger van de Week: Gerard Andeweg
Waarom bent u met beleggen begonnen?
‘Ik spreek uit lange ervaring als ik zeg dat ik altijd bang ben om mijn geld kwijt te raken als de bank klapt. In financieel onzekere tijden is beleggen beter dan sparen. Ook nu, want de Nederlandse banken zitten te zwaar in de Chinese banken. Ze onderschatten de risico’s, zeker nu de Chinese economische groei afneemt. Als een bank failliet gaat, heb je normaal gesproken altijd nog je aandelen, die bij een bewaarbedrijf zijn ondergebracht. Maar gelooft u echt dat er bij een groot faillissement voor alle rekeninghouders nog €100.000 beschikbaar is?’
Waarom bent u nu een actieve belegger?
‘Ik ben niet heel erg actief. Aandelen in Amerikaanse dollars, euro’s en Zwitserse franken, zoals Unilever, Nestlé, Novartis, Roche en Johnson & Johnson, vormen de kern van mijn portefeuille, met daaromheen nog wat andere aandelen. Die Zwitserse franken zijn voor het geval de hel ooit losbarst. Wat er ook gebeurt, Zwitserland blijft een financiële grootmacht. Dollars zijn er te veel gedrukt, en dat doet Draghi met de euro helaas ook. Maar met deze opbouw red ik het wel tot mijn 85e. Ik denk niet dat de Zwitserse frank door het putje gaat.’
Wat was uw grootste succes?
‘Aandelen DSM, die ik laag gekocht heb bij de beursgang. Sindsdien zijn ze flink gestegen. Bovendien denk ik dat DSM een goede kandidaat is om overgenomen te worden.’
Wat was uw grootste teleurstelling?
‘Dat ik me ooit door de bank heb laten aanpraten om in reverse convertibles te gaan. Als dat misgaat, zijn je verliezen oneindig. Dat hadden ze bij de bank niet goed uitgelegd. Ik laat me niet meer door anderen adviseren; internet heeft de wereld razendsnel en transparant gemaakt. Wat zij weten, weet ik inmiddels ook. Ik ben door de wol geverfd, geen betere leerschool dan de Rotterdamse Graanbeurs! Gaat het nu fout, dan is het voor mijn eigen rekening, en is het mijn eigen schuld.’
Hoeveel tijd besteedt u aan beleggen?
‘Niet heel veel. De aandelen liggen in de kast, daar kijk ik eigenlijk niet zo vaak naar. Behalve om te weten wat ze waard zijn, dat natuurlijk wel. En verder houd ik op internet natuurlijk bij wat er allemaal gebeurt in de wereld.’
Wat is uw beleggingsstijl?
‘Vrij passief. Ik beleg al jaren vrijwel uitsluitend in dividendaandelen. Ik heb het zo ingericht dat ik er niet dagelijks mee bezig hoef te zijn, want ik ben een groot deel van het jaar op reis. Ik zorg dat ik voor de komende drie jaar contant geld heb, zodat ik niet verplicht aandelen hoef te verkopen in een slechte markt. Alles is eindig, maar in drie jaar kan er veel gebeuren. Op mijn leeftijd heb ik geen beleggingshorizon van dertig jaar. Laatst hoorde ik van een dame van 82 jaar dat haar bank haar had aangeraden om in aandelen te gaan. Waanzin, op die leeftijd.’
Wat is uw grootste ergernis?
‘Dat er toch altijd weer nieuwe mensen in de mooie verhalen van bankiers en politici trappen. Wat te mooi lijkt om waar te zijn, is het meestal ook. Blijf gewoon met je beide benen op de grond staan.’
Welke belegger bewondert u het meest?
‘Ik moet altijd lachen om de Amerikaanse investeerder Jim Rogers, die leuke dingen zegt over grondstoffen, verwachte oogsten en de invloed van El Niño daarop. Verder heeft Buffett het goed gedaan. George Soros vind ik gevaarlijk.’
Wat verwacht u de komende tijd van de beurs?
‘Ik heb werkelijk geen idee. Daarom heb ik mijn kernportefeuille, want ik wil mijn Zwitserlevengevoel wel houden. Over drie jaar ziet alles er weer anders uit. Dan hebben we misschien hier negatieve rente. Dat is de laatste tweeduizend jaar niet voorgekomen, hoor!’
Welke tip hebt u voor andere beleggers?
‘Rustig blijven, de meeste stormen waaien weer over. Andere niet, maar je weet helaas nooit welke. Eén ding staat vast: de wereldbevolking groeit, dus ook de vraag naar voedsel blijft groeien.’ <