Commentaar: ‘It’s Wall Street, stupid’

'It's the economy, stupid' was in 1992 de slogan waarmee Bill Clinton de zittende president George Bush versloeg. Toen de kreet werd geïntroduceerd was Bush zeer populair, vooral vanwege het succesvolle verloop van de (eerste) Golfoorlog in 1990 en 1991. Maar de uitdager maakte de inschatting dat de kiezers bij een kwakkelende economie meer waarde zouden hechten aan hun huis en baan dan aan successen op het slagveld aan de andere kant van de wereld. En dat bleek de juiste veronderstelling. Het besef dat de eigen portemonnee de doorsnee burger meer aangaat dan de strijd tegen terrorisme of internationale politiek, zal zeker ook meegewogen hebben bij de keuzes van de twee huidige presidentskandidaten om afgelopen week belangrijke redevoeringen te wijden aan hun voorgenomen economische agenda. Er is echter wel een belangrijk verschil ten opzichte van een kleine kwart eeuw geleden. In de jaren na de ineenstorting van de communistische regimes in Oost-Europa beleefde het kapitalisme zijn glorietijd; sinds 2008 verkeert het kapitalistische systeem echter in een diepe crisis. Hoewel de van oorsprong Amerikaanse kredietcrisis de afgelopen acht jaar vooral in Europa diepe wonden heeft geslagen en we bewondering kunnen hebben voor de innovatiekracht van het Amerikaanse bedrijfsleven en de alsmaar aanhoudende koersrecords, is de afkeer van Wall Street absoluut een thema dit jaar in de strijd om het Witte Huis. En hoewel kandidaten regelmatig van standpunten wisselen, is het beeld dat ze (willen) uitstralen helder: Hillary Clinton is de favoriet van de banken, terwijl bankiers niets moeten hebben van de plannen van Donald Trump. Toch hoeft de voorkeur van Wall Street bepaald geen voordeel te zijn voor Clinton. Zoals eerder dit jaar al bleek uit de populariteit van de uitgesproken anti-Wall Street kandidaat Bernie Sanders bij de Democratische voorverkiezingen, is de woede bij Joe Sixpack (de Amerikaanse Jan Modaal) over de rol van de banken bij het ontstaan van de crisis nog steeds groot. Ik blijf bij mijn voorspelling dat Trump geen president wordt, maar als ik ongelijk krijg, zie ik Trump al bulderen: 'It's Wall Street, stupid'. Raadpleeg vanaf deze week alle artikelen van Beleggers Belangen over de Amerikaanse stembusstrijd in ons online dossier Presidentsverkiezingen VS.

Lees ook: Commentaar: koersen stijgen minder snel dan dat ze dalen

‘It’s the economy, stupid’ was in 1992 de slogan waarmee Bill Clinton de zittende president George Bush versloeg. Toen de kreet werd geïntroduceerd was Bush zeer populair, vooral vanwege het succesvolle verloop van de (eerste) Golfoorlog in 1990 en 1991. Maar de uitdager maakte de inschatting dat de kiezers bij een kwakkelende economie meer waarde zouden hechten aan hun huis en baan dan aan successen op het slagveld aan de andere kant van de wereld. En dat bleek de juiste veronderstelling.

Het besef dat de eigen portemonnee de doorsnee burger meer aangaat dan de strijd tegen terrorisme of internationale politiek, zal zeker ook meegewogen hebben bij de keuzes van de twee huidige presidentskandidaten om afgelopen week belangrijke redevoeringen te wijden aan hun voorgenomen economische agenda. Er is echter wel een belangrijk verschil ten opzichte van een kleine kwart eeuw geleden. In de jaren na de ineenstorting van de communistische regimes in Oost-Europa beleefde het kapitalisme zijn glorietijd; sinds 2008 verkeert het kapitalistische systeem echter in een diepe crisis.

Hoewel de van oorsprong Amerikaanse kredietcrisis de afgelopen acht jaar vooral in Europa diepe wonden heeft geslagen en we bewondering kunnen hebben voor de innovatiekracht van het Amerikaanse bedrijfsleven en de alsmaar aanhoudende koersrecords, is de afkeer van Wall Street absoluut een thema dit jaar in de strijd om het Witte Huis. En hoewel kandidaten regelmatig van standpunten wisselen, is het beeld dat ze (willen) uitstralen helder: Hillary Clinton is de favoriet van de banken, terwijl bankiers niets moeten hebben van de plannen van Donald Trump.

Toch hoeft de voorkeur van Wall Street bepaald geen voordeel te zijn voor Clinton. Zoals eerder dit jaar al bleek uit de populariteit van de uitgesproken anti-Wall Street kandidaat Bernie Sanders bij de Democratische voorverkiezingen, is de woede bij Joe Sixpack (de Amerikaanse Jan Modaal) over de rol van de banken bij het ontstaan van de crisis nog steeds groot. Ik blijf bij mijn voorspelling dat Trump geen president wordt, maar als ik ongelijk krijg, zie ik Trump al bulderen: ‘It’s Wall Street, stupid’.

Raadpleeg vanaf deze week alle artikelen van Beleggers Belangen over de Amerikaanse stembusstrijd in ons online dossier Presidentsverkiezingen VS.

Lees ook: Commentaar: koersen stijgen minder snel dan dat ze dalen