Column: hebzucht wint het van angst
Lees ook: Column: de onevenwichtigheden nemen toe
Een paar dagen voor de eerste renteverhoging van de Fed in december 2015 tipte ik een ETF met als onderliggende waarde fysiek goud. De casus was als volgt: of de stijgende rente zou onzekerheid brengen over de vraag of de schulden nog houdbaar zouden zijn, of de rente zou helemaal niet omgaan gaan. Dit zou ook onzekerheid opleveren: blijkbaar zou het dan zo slecht gaan dat de rente nog langer op een extreem laag niveau moest blijven. In beide scenario’s was een vluchtheuvel nodig.
Fysiek goud adviseren is één, maar bepalen wanneer goud weer uit de portefeuille moet is een stuk moeilijker. Helemaal omdat fysiek goud mijn grootste privé-positie is. De oplopende prijs maakt mij hebzuchtig, met als gevolg dat ik vooringenomen ben. Deze emotionele krachten zijn extreem sterk. Denkt u maar aan het slechtste moment om aandelen te kopen. Dit was toen de AEX 16 jaar geleden op 700 punten stond. Dit viel samen met het moment waarop een recordaantal Nederlanders aan het beleggen was. Op het meest verkeerde moment kiezen mensen de verkeerde dingen en ik weet dat ik hier ook last van heb.
Ik vraag daarom aan iedereen die ik hoog heb zitten in de beleggerswereld en die nog nooit in goud heeft belegd waarom de prijs kan dalen. Het sterkste argument dat ik gehoord heb is dat er binnenkort een einde gaat komen aan de monetaire verruiming. De overheden zullen het stokje van de centrale banken overnemen. Het doel van minder dan 3% begrotingstekort verandert naar bijvoorbeeld een tekort van rond 6%. Al die miljarden zullen economische activiteit en banen brengen en vooral vertrouwen. Vertrouwen zorgt voor een dalende goudprijs. De huidige rally blijkt slechts een ‘dead cat bounce’ te zijn en mijn vermogen gaat in grote sprongen achteruit.
Ik ga er over nadenken.
Lees ook: Column: de onevenwichtigheden nemen toe