Snurer blikt vooruit: de markt wil omhoog
Wie weet zijn de Amerikaanse aandelenmarkten bezig aan de langste bull-run uit hun geschiedenis. Maar ja, op de beurs is er maar een zekerheid en dat is onzekerheid. Analisten wachten vaak op een groteske aanleiding om adviesverlagingen door te voeren, maar voor koersdalingen is geen extra geld nodig, enkel de bereidheid tot verkopen. Als beleggers nerveus worden, neemt op de markten de volatiliteit toe en dan kan het snel gaan.
Op adem komen
De laatste tijd echter lijkt het wel dat de koersschommelingen steeds kleiner worden. Niet alleen de VIX, de bekende volatiliteitsindex én angstbarometer van de S&P500 en dus ook Wall Street, kabbelt al maandenlang rond de 15, ook de variatiebreedte van de Bollinger-banden geeft aan dat de volatiliteit behoorlijk is afgenomen. De vorige keer dat er sprake was een dergelijke versmalling, was medio jaren negentig. Nadat destijds de stier op adem was gekomen, ging de S&P500 vlot hoger, totdat in het illustere jaar 2000 de internetzeepbel knapte.
Hiermee is niet gezegd, dat de Amerikaanse aandelen aan de vooravond staan van eenzelfde beweging, maar een verdere klim tot het niveau van 2.700 punten is niet uitgesloten. Want ook de koperprijs is aan het stijgen. Dat is een teken dat de toekomst van de wereldeconomie beter oogt dan pakweg anderhalf jaar geleden en op zijn beurt is dat weer goed nieuws voor bezorgde beleggers.
Wat of wie kan het festijn op de aandelenmarkten verstoren? De appreciatie van de greenback is an sich slecht nieuws voor de landen en bedrijven die zaken doen in de Amerikaanse dollars, dus ook voor de Verenigde Staten. Daartegenover staat dat sinds februari dit jaar de prijzen op de internationale oliemarkten verdubbeld zijn, wat ten goede komt aan het bedrijfsresultaat van olie- en gasbedrijven waardoor er onder streep opnieuw sprake is van nettowinst. En al stijgen de prijzen voor de belangrijkste grondstoffen, de hogere prijzen wijzen op economische expansie, net zoals de rentecurve waarover later meer.
Zwarte Zwanen
Op dit moment ziet het ernaar uit dat het economisch klimaat de beursrally niet kan breken. De uitkomst van de nationale verkiezingen in een aantal belangrijke lidstaten van de Europese Unie zou wel eens een probleem kunnen zijn, maar na de Brexit, president-elect Trump en het referendum in Italië heeft u toch ook gezien dat de markten die zorg snel achter zich laten. Wat dan wel? In het verleden werden de grootste beurscorrecties ingezet door uitzonderlijke gebeurtenissen. De geschiedenis leert ook dat financiële markten alleen kwetsbaar zijn voor zogeheten zwarte zwanen als de economie vierkant draait. Neem 9/11, de vliegtuigaanslagen op 11 september 2001: op dat moment zat de Amerikaanse economie al een half jaar in een recessie en visiteerde de beer al een jaar op Wall Street.
In het verleden voorspelde de rentecurve accuraat alle recessies. Als de termijnstructuur negatief is, volgt in de regel tussen de 9 en 15 maanden een periode van economische neergang. Momenteel wijst het renteverschil niet op een correctie. Dat het voorspoedig gaat met de economie, wordt bevestigd door de leading indicator. De vooruitlopende economische indicator van de Conference Board kondigt elke recessie vooraf aan met een forse terugval. En dat is nu niet het geval.
Stoorzender
Is er dan geen stoorzender of iets dat zorgen baart? Jawel, aandelen zijn verre van goedkoop. Daar staat echter tegenover dat de rente nog steeds historisch laag te noemen is. En als u naar de verschillende waarderingsmaatstaven kijkt, dan valt het eigenlijk nogal mee. Enkel de Shiller PE, het voor inflatie gecorrigeerde tienjaars gemiddelde, valt uit de toon. Maar kijkend naar de bodems van december 1995 of oktober 2002 is ook de Shiller PE geen kompas waar men blind kan op varen. Och ja, als er geen zorgen waren, dan zouden aandelen niet kunnen stijgen. Aandelenmarkten beklimmen eenmaal een muur van zorgen.
Lees ook: Snurer blikt vooruit: Uitdelen met aandelen
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.
Is het u al opgevallen? De markt wil omhoog. Vaak is het wachten op een kapstok, maar voor grote beurscorrecties is geen extra geld nodig, enkel de bereidheid tot verkopen. Na de Brexit hadden de markten dagen nodig om te herstellen, na de Amerikaanse presidentsverkiezingen uren en na het Italiaanse referendum luttele minuten. De beperkte koersschommelingen van de voorbije twee jaar zijn misschien wel de vooraankondiging van een zinderende beursrally.
Als u naar de lengte kijkt van de huidige bull-run, dan is het een kwestie van tijd voordat de markten koers uitzetten naar het zuiden. Vanaf de bodem in maart 2009 is de S&P500 ruw geschat met 300% gestegen en qua tijd is het de op twee na de langste bullmarkt van de afgelopen 100 jaar.
Wie weet zijn de Amerikaanse aandelenmarkten bezig aan de langste bull-run uit hun geschiedenis. Maar ja, op de beurs is er maar een zekerheid en dat is onzekerheid. Analisten wachten vaak op een groteske aanleiding om adviesverlagingen door te voeren, maar voor koersdalingen is geen extra geld nodig, enkel de bereidheid tot verkopen. Als beleggers nerveus worden, neemt op de markten de volatiliteit toe en dan kan het snel gaan.
Op adem komen
De laatste tijd echter lijkt het wel dat de koersschommelingen steeds kleiner worden. Niet alleen de VIX, de bekende volatiliteitsindex én angstbarometer van de S&P500 en dus ook Wall Street, kabbelt al maandenlang rond de 15, ook de variatiebreedte van de Bollinger-banden geeft aan dat de volatiliteit behoorlijk is afgenomen. De vorige keer dat er sprake was een dergelijke versmalling, was medio jaren negentig. Nadat destijds de stier op adem was gekomen, ging de S&P500 vlot hoger, totdat in het illustere jaar 2000 de internetzeepbel knapte.
Hiermee is niet gezegd, dat de Amerikaanse aandelen aan de vooravond staan van eenzelfde beweging, maar een verdere klim tot het niveau van 2.700 punten is niet uitgesloten. Want ook de koperprijs is aan het stijgen. Dat is een teken dat de toekomst van de wereldeconomie beter oogt dan pakweg anderhalf jaar geleden en op zijn beurt is dat weer goed nieuws voor bezorgde beleggers.
Wat of wie kan het festijn op de aandelenmarkten verstoren? De appreciatie van de greenback is an sich slecht nieuws voor de landen en bedrijven die zaken doen in de Amerikaanse dollars, dus ook voor de Verenigde Staten. Daartegenover staat dat sinds februari dit jaar de prijzen op de internationale oliemarkten verdubbeld zijn, wat ten goede komt aan het bedrijfsresultaat van olie- en gasbedrijven waardoor er onder streep opnieuw sprake is van nettowinst. En al stijgen de prijzen voor de belangrijkste grondstoffen, de hogere prijzen wijzen op economische expansie, net zoals de rentecurve waarover later meer.
Zwarte Zwanen
Op dit moment ziet het ernaar uit dat het economisch klimaat de beursrally niet kan breken. De uitkomst van de nationale verkiezingen in een aantal belangrijke lidstaten van de Europese Unie zou wel eens een probleem kunnen zijn, maar na de Brexit, president-elect Trump en het referendum in Italië heeft u toch ook gezien dat de markten die zorg snel achter zich laten. Wat dan wel? In het verleden werden de grootste beurscorrecties ingezet door uitzonderlijke gebeurtenissen. De geschiedenis leert ook dat financiële markten alleen kwetsbaar zijn voor zogeheten zwarte zwanen als de economie vierkant draait. Neem 9/11, de vliegtuigaanslagen op 11 september 2001: op dat moment zat de Amerikaanse economie al een half jaar in een recessie en visiteerde de beer al een jaar op Wall Street.
In het verleden voorspelde de rentecurve accuraat alle recessies. Als de termijnstructuur negatief is, volgt in de regel tussen de 9 en 15 maanden een periode van economische neergang. Momenteel wijst het renteverschil niet op een correctie. Dat het voorspoedig gaat met de economie, wordt bevestigd door de leading indicator. De vooruitlopende economische indicator van de Conference Board kondigt elke recessie vooraf aan met een forse terugval. En dat is nu niet het geval.
Stoorzender
Is er dan geen stoorzender of iets dat zorgen baart? Jawel, aandelen zijn verre van goedkoop. Daar staat echter tegenover dat de rente nog steeds historisch laag te noemen is. En als u naar de verschillende waarderingsmaatstaven kijkt, dan valt het eigenlijk nogal mee. Enkel de Shiller PE, het voor inflatie gecorrigeerde tienjaars gemiddelde, valt uit de toon. Maar kijkend naar de bodems van december 1995 of oktober 2002 is ook de Shiller PE geen kompas waar men blind kan op varen. Och ja, als er geen zorgen waren, dan zouden aandelen niet kunnen stijgen. Aandelenmarkten beklimmen eenmaal een muur van zorgen.
Lees ook: Snurer blikt vooruit: Uitdelen met aandelen
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.
Verder lezen?
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.