Generaal pardon
Vanaf vrijdag 20 januari is het zo ver, Donald Trump is dan president van de VS. Voor aandelenbeleggers leidde zijn verkiezing op 8 november al tot hernieuwd optimisme. Een van de redenen daarvoor waren de mogelijke belastingverlagingen voor bedrijven en gezinnen, onderdeel van een breder stimuleringsbeleid. Kort na de verkiezingen verlekkerden veel beleggingsstrategen zich ook nog aan een mogelijk ‘generaal pardon’ voor cash dat Amerikaanse bedrijven buiten de VS aanhouden. Als Amerikaanse bedrijven cash die bijvoorbeeld in Europese landen wordt aangehouden naar de VS willen halen, dan betalen zij daar een vennootschapsbelasting van 35% over. Daar zijn die bedrijven niet toe bereid met als gevolg dat zij het geld dan maar buiten de VS ‘geparkeerd’ houden.
Maar strategen vermoeden – of hopen – dat Trump tot een generaal pardon voor deze cash over zal gaan, waardoor bedrijven geen 35 maar bijvoorbeeld 10% over deze cash hoeven te betalen. Dit in de hoop dat Amerikaanse bedrijven (een deel van) dit geld zullen investeren waardoor werkgelegenheid en economische groei in de VS zullen aantrekken. En dus zijn de strategen van banken aan het rekenen geslagen. Volgens Goldman Sachs Private Wealth Management is zo’n $1 bln ($1000 mrd) aan cash beschikbaar. Een deel daarvan zou voor de inkoop van eigen aandelen gebruikt kunnen worden. Daardoor wordt de totale winst over een kleiner aantal aandelen verdeeld. Dit zou een positief effect van $1-2 per aandeel – ofwel zo’n anderhalf procentpunt – op de gemiddelde winst per aandeel van de bedrijven uit de S&P500 kunnen hebben, aldus de vermogensbeheerder.
Bemoedigende invloed
Credit Suisse is iets voorzichtiger. De broker vermoedt dat er zo’n $750 mrd aan overzeese cash door Amerikaanse bedrijven gerepatrieerd kan worden. Investeringen én inkoop van eigen aandelen zou de bestemming van deze cash kunnen zijn, meent Credit Suisse. De broker constateerde medio december al dat de inkoop van eigen aandelen door Amerikaanse bedrijven weer aantrok. Dat had volgens Credit Suisse een ‘bemoedigende invloed’ op koersen van bedrijven die relatief de meeste eigen aandelen inkopen (zie grafiek).
Kredietbeoordelaar Standard & Poor’s (S&P) kwam medio vorig jaar met een uitgebreide studie naar de cashreserves van het Amerikaanse bedrijfsleven. Volgens S&P hadden de ruim 2000 ‘rijkste’ Amerikaanse bedrijven eind 2015 liefst $1,84 bln aan cash op de balans staan.
Cash is echter een ruim begrip. Dat wordt duidelijk als we naar de cijfers van bijvoorbeeld Pfizer kijken. Volgens S&P heeft de farmaceut ruim $39 mrd aan cash op de balans. Daarvan bestaat zo’n $23 mrd inderdaad uit cash en kortlopende beleggingen. Pfizer heeft daarnaast ook nog voor $16 mrd aan langer lopende beleggingen, onder meer bedrijfsobligaties met looptijden tot vijf jaar, op de balans staan. Bovendien is het geld niet gelijk verdeeld. De 25 rijkste Amerikaanse bedrijven hebben samen meer dan de helft van de $1,84 bln aan cash op de balans. Apple alleen al is goed voor 11% van de cashreserves van de 2000 rijkste Amerikaanse bedrijven. Tegenover die cash staat echter ook een flinke schuld, zo berekende S&P. In 2015 steeg de cash van de ruim 2000 rijkste Amerikaanse bedrijven met slechts $17 mrd tot de al eerder genoemde $1,84 bln maar de totale schuld nam met $850 mrd toe tot liefst $6,6 bln. Met name voor de bedrijven buiten de top-25 rijkste bedrijven is de situatie niet rooskleurig. Deze bedrijven hebben ‘slechts’ $900 mrd aan cash tegen liefst $6 bln aan schuld. Veel overzeese cash is dus al omgezet in schuld en dat beperkt het potentieel voor inkoop van eigen aandelen. Zelfs rijke bedrijven als Apple geven steeds meer schuld uit om de inkoop van eigen aandelen te kunnen financieren: $24 mrd in 2015 en ruim $40 mrd in 2016 waardoor Apple nu voor ruim $87 mrd aan schuld op de balans heeft staan.
De combinatie van de huidige lage rente en een mogelijk generaal pardon – op instigatie van president Trump – voor overzeese cash geven misschien een nieuwe impuls aan de bereidheid van Amerikaanse bedrijven om meer eigen aandelen in te kopen.
Maar een flinke stijging van de inkoop van eigen aandelen – zeker tegen de huidige hoge waardering en bij de hoge schuldpositie – zou eerder reden tot zorg dan reden tot optimisme moeten zijn.
Lees ook: Lange adem
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.