Snurer blikt vooruit: 3 strategieën om superrijk te worden
Op een gedeelde 7de plaats vind je de eerste erfgenamen: Charles en David Koch. Hun vader was de oprichter van Koch Industries, de tweede grootste private onderneming in de Verenigde Staten. De eerste vrouw kom je tegen op plek 13: de Française Liliane Bettencourt erfde een belang van 33% in l’Oréal. En in haar kielzog vind je op een gedeelde 15de plaats de kinderen van Sam Walton (Alice, Jim en Rob), de grondlegger van Wal-Mart.
Zelf produceren
Bill Gates en Paul Allen waren twee vrienden met veel interesse in het programmeren van computers. Een lang verhaal kort, in 1975 richtten zij Microsoft op en in 1980 betraden zij de markt van besturingssystemen. In dat illustere jaar werd ook Steve Ballmer als 30ste werknemer aangenomen. Naast een salaris kreeg hij ook een belang in Microsoft. Paul Allen zou wegens ziekte het bedrijf in 1983 verlaten en staat nu aan het hoofd van zijn eigen investeringsmaatschappij.
Als je de lijst met miljardairs doorloopt, dan zie je eigenlijk dat het overzicht overwegend entrepreneurs telt die een product aanbieden dat vrijwel onmisbaar is geworden. Natuurlijk heeft Microsoft concurrenten, net zoals Amazon, Facebook, Oracle en Google die ook hebben. Maar omdat Bill Gates en Paul Allen als eerste de markt betraden, raakten mensen vertrouwd met de producten van Microsoft en zijn zij niet snel geneigd om over te stappen naar een ander merk.
Zelf beleggen
Er wordt wel eens gezegd dat ondernemen in je bloed zit. Als dat niet zo is, of als u geen onmisbaar product in de markt kunt zetten, dan rest er niet anders dan beleggen. Wilt u echter een eigen beleggingsfonds opzetten of een vermogensbeheerbedrijf beginnen, dan komt u wellicht van een koude kermis thuis. De regelgeving is dermate complex dat u op grote schaal specialistische kennis moet inkopen en op de koop toe wordt uw persoonlijke bewegingsvrijheid als belegger behoorlijk ingeperkt. En als u toch al over zoveel kapitaal beschikt, dan kunt u beter voor eigen rekening beleggen, maar hoe?
Warren Buffett investeert in ondergewaardeerde aandelen van kwaliteitsbedrijven voor de lange termijn. Dat is in een notendop de onderliggende beleggingsstrategie van zijn investeringsmaatschappij Berkshire Hathaway waarmee hij superrijk is geworden. An sich mag u een voorbeeld nemen aan zijn beleggingsstijl, maar er is een grote maar: Warren Buffett neemt in de regel alleen maar controlerende posities in. Dat wil zeggen: hij koopt enkel aandelen als hij invloed kan uitoefenen op de gang van zaken. In theorie heeft elke aandeelhouder groot of klein zeggenschap, maar de kans dat er effectief naar u als kleine belegger geluisterd wordt, is nihil.
Saai is fraai
De eerste strategie leggen we naast ons neer, omdat het illegaal is. De tweede strategie vraagt én om een onmisbaar product én om ondernemerschap, een karaktereigenschap die niet iedereen gegeven is. De derde strategie vergt én discipline én diversificatie én dividend, want met de drie d’s van beleggen komt u een heel end. Beleggen is wel een werk van lange adem en om de kans op miskopen te verkleinen, kunt u beter uw oog laten vallen op saaie aandelen, van fabrikanten die producten verkopen die wij dag in dag uit, jaar in jaar uit gebruiken. De kans dat u in een vroeg stadium de volgende Microsoft, Google of Facebook vindt, is klein, maar al verandert onze samenleving door technologische innovaties voortdurend; over 25 jaar eten, drinken, roken we nog altijd. En dat zal altijd wel zo zijn.
Lees ook: Column: Rijk met knoflook
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.
Er is veel ophef over de inkomensongelijkheid op de wereld: de rijken worden steeds rijker. Maar hoe word je vermogend, als je niet van goede afkomst of rijk getrouwd bent? Corruptie, machtsmisbruik en het criminele pad zijn verre van legaal, dus laten we die strategieën achterwege.
Volgens de vluchtelingenorganisatie Oxfam-Novib vergroot de explosie van rijkdom de ongelijkheid in de wereld en vormt dat een groeiend obstakel om de armoede te beëindigen. Het inkomen van de rijkste één procent van de bevolking is in de afgelopen 20 jaar met 60% toegenomen en werd door de financiële crisis eerder aangewakkerd dan afgeremd.
Twee miljard mensen voeren dagelijks een harde strijd om uit de greep van de armoede te blijven. Oxfam-Novib zegt dat armoede oplosbaar is, zolang mensen de mogelijkheid krijgen om te werken aan een zelfstandig bestaan; de mogelijkheid om het zelf te doen.
Zelf doen
We meten onze rijkdom vaak af aan het salaris van de buurman, maar als je op Bloomberg kijkt naar het overzicht met de rijksten ter aarde, dan zie je dat de lijst – met Bill Gates en Warren Buffett voorop – wordt gedomineerd door selfmade miljardairs.
Op een gedeelde 7de plaats vind je de eerste erfgenamen: Charles en David Koch. Hun vader was de oprichter van Koch Industries, de tweede grootste private onderneming in de Verenigde Staten. De eerste vrouw kom je tegen op plek 13: de Française Liliane Bettencourt erfde een belang van 33% in l’Oréal. En in haar kielzog vind je op een gedeelde 15de plaats de kinderen van Sam Walton (Alice, Jim en Rob), de grondlegger van Wal-Mart.
Zelf produceren
Bill Gates en Paul Allen waren twee vrienden met veel interesse in het programmeren van computers. Een lang verhaal kort, in 1975 richtten zij Microsoft op en in 1980 betraden zij de markt van besturingssystemen. In dat illustere jaar werd ook Steve Ballmer als 30ste werknemer aangenomen. Naast een salaris kreeg hij ook een belang in Microsoft. Paul Allen zou wegens ziekte het bedrijf in 1983 verlaten en staat nu aan het hoofd van zijn eigen investeringsmaatschappij.
Als je de lijst met miljardairs doorloopt, dan zie je eigenlijk dat het overzicht overwegend entrepreneurs telt die een product aanbieden dat vrijwel onmisbaar is geworden. Natuurlijk heeft Microsoft concurrenten, net zoals Amazon, Facebook, Oracle en Google die ook hebben. Maar omdat Bill Gates en Paul Allen als eerste de markt betraden, raakten mensen vertrouwd met de producten van Microsoft en zijn zij niet snel geneigd om over te stappen naar een ander merk.
Zelf beleggen
Er wordt wel eens gezegd dat ondernemen in je bloed zit. Als dat niet zo is, of als u geen onmisbaar product in de markt kunt zetten, dan rest er niet anders dan beleggen. Wilt u echter een eigen beleggingsfonds opzetten of een vermogensbeheerbedrijf beginnen, dan komt u wellicht van een koude kermis thuis. De regelgeving is dermate complex dat u op grote schaal specialistische kennis moet inkopen en op de koop toe wordt uw persoonlijke bewegingsvrijheid als belegger behoorlijk ingeperkt. En als u toch al over zoveel kapitaal beschikt, dan kunt u beter voor eigen rekening beleggen, maar hoe?
Warren Buffett investeert in ondergewaardeerde aandelen van kwaliteitsbedrijven voor de lange termijn. Dat is in een notendop de onderliggende beleggingsstrategie van zijn investeringsmaatschappij Berkshire Hathaway waarmee hij superrijk is geworden. An sich mag u een voorbeeld nemen aan zijn beleggingsstijl, maar er is een grote maar: Warren Buffett neemt in de regel alleen maar controlerende posities in. Dat wil zeggen: hij koopt enkel aandelen als hij invloed kan uitoefenen op de gang van zaken. In theorie heeft elke aandeelhouder groot of klein zeggenschap, maar de kans dat er effectief naar u als kleine belegger geluisterd wordt, is nihil.
Saai is fraai
De eerste strategie leggen we naast ons neer, omdat het illegaal is. De tweede strategie vraagt én om een onmisbaar product én om ondernemerschap, een karaktereigenschap die niet iedereen gegeven is. De derde strategie vergt én discipline én diversificatie én dividend, want met de drie d’s van beleggen komt u een heel end. Beleggen is wel een werk van lange adem en om de kans op miskopen te verkleinen, kunt u beter uw oog laten vallen op saaie aandelen, van fabrikanten die producten verkopen die wij dag in dag uit, jaar in jaar uit gebruiken. De kans dat u in een vroeg stadium de volgende Microsoft, Google of Facebook vindt, is klein, maar al verandert onze samenleving door technologische innovaties voortdurend; over 25 jaar eten, drinken, roken we nog altijd. En dat zal altijd wel zo zijn.
Lees ook: Column: Rijk met knoflook
Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.
Verder lezen?
Ivan Snurer
Ivan Snurer (1965) studeerde in Brussel autotechnieken aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst. Bij Volvo Cars was hij als productingenieur en later als kwaliteitsingenieur nauw betrokken bij de ontwikkeling en de assemblage van de Volvo 400-reeks in Born. Via een omweg in de Europese nucleaire industrie kwam hij medio jaren negentig terecht in de financiële wereld, nadat hij aan Nyenrode Business Universiteit zijn MBA-titel had behaald en zich aan de Erasmus Universiteit Rotterdam had verdiept in quantitative finance. Snurer publiceert sinds eind jaren negentig met enige regelmaat in de Belgische en Nederlandse financiële pers en schrijft sinds 2002 voor Beleggers Belangen. Hij is directeur van Quantalytica, een onafhankelijk adviesbureau dat onderzoek verricht naar de efficiëntie van beleggingsstrategieën en selectiemethodieken.