Olie blijft gevangen in nauwe prijsvork

De Amerikaanse West Texas Intermediate-variant (september-termijncontract) kon het niveau van $50 niet vasthouden en werd vorige week 1,5% goedkoper. Ook Brent-Noordzeeolie moest 0,6% inleveren. Positieve en minder positieve aspecten van de fundamentele vraag- en aanbodsituatie houden elkaar min of meer in evenwicht. Toch is het opmerkelijk dat olie amper kan profiteren van de goedkopere dollar. De dollarindex verloor dit jaar nochtans al meer dan 9%. Tegenover de euro loopt het verlies zelfs op tot ruim 12%.

Onrust in Nigeria
De OPEC voorspelde vorige week in een nieuw rapport een toename van de consumptie in 2018. De vraag naar OPEC-olie zal volgend jaar klimmen naar 32,42 miljoen vaten per dag tegenover een eerdere prognose van 32,2 miljoen vaten. OPEC ziet de globale vraag naar ruwe olie volgend jaar 1,28 miljoen vaten per dag hoger uitkomen dan in 2017. In juli produceerden de leden van het kartel gezamenlijk 32,87 miljoen vaten per dag, onder meer door een hogere output in Saoedi-Arabië, Nigeria en Libië.

Nigeria exporteerde vorige maand per dag gemiddeld 2 miljoen vaten ruwe olie, het hoogste niveau sinds anderhalf jaar. Maar vorige week stak de sociale onrust in het land weer de kop op waardoor Shell force majeure (overmacht) moest inroepen voor een aantal geplande leveringen. Het Internationaal Energie Agentschap (IEA) stelde zijn prognose voor de vraag naar OPEC-olie voor zowel dit als volgend jaar met 400.000 vaten per dag neerwaarts bij. Het IEA is wel iets optimistischer wat het globale olieverbruik betreft en verwacht voor 2018 een klim met 1,5 miljoen vaten.

Vlakke curve
De Amerikaanse olievoorraden daalden vorige week met 6,5 miljoen vaten maar bevinden zich nog steeds ver boven het vijfjaars gemiddelde. De raffinageactiviteit ligt op het hoogste niveau in twaalf jaar maar verwacht wordt dat dit de komende maanden weer zal afnemen. Chinese raffinaderijen verwerkten vorige maand 10,71 miljoen vaten ruwe olie. Dit was minder dan verwacht en het laagste cijfer sinds september vorig jaar.

We schreven eerder al dat de prijscurve van de termijncontracten sinds begin 2016 steeds vlakker is geworden. Dit proces heeft zich de voorbije vier weken nog verder versneld. De zogenaamde kalenderspreads of prijsverschillen tussen de termijncontracten worden steeds kleiner. Bij Brent heeft de contango nu zelfs plaats gemaakt voor backwardation.

Lees ook: Geopolitieke spanningen drukken de beurskoersen

Wie mag dit artikel niet missen? U kunt als abonnee dit artikel cadeau geven aan uw vrienden of familie. Klik bovenaan het artikel op de link en het artikel wordt per e-mail doorgestuurd.