Snurer blikt vooruit: Vraag niet hoe het kan, profiteer ervan

Strikt genomen bodemde de S&P500 in de Grote Recessie uit op vrijdag 6 maart 2009, bij een stand van 666,79 punten. Toch stellen marktwaarnemers dat de bodembel van de index met de 500 grootste Amerikaanse bedrijven de maandag erna klonk op het dieptepunt van 676,53 punten. Dat is de dag-ultimo van 9 maart 2009. De reden hiervoor moet gezocht worden in het simpele feit dat er voor 4 maart 1957 geen intraday-koersen van de S&P500 voorhanden zijn. Want op die blauwe maandag werd de index voor het eerst gepubliceerd. De indexbeheerders van S&P Global voorzien wel in koersgegevens van vóór die datum van de voorgangers, zoals de S&P90 uit 1928, en stelt ze gemakshalve gelijk aan de S&P500.

Gevalletje voorkennis

In zekere zin was het Barack Obama die de bodembel deed rinkelen. Op 3 maart 2009 adviseerde de toenmalige president van de Verenigde Staten beleggers om aandelen te kopen, omdat de S&P500 zo laag stond. En inderdaad, drie dagen later luidde de bodembel en zette de herstelbeweging in. Yes, he could! De beste man heeft zijn roeping gemist, of was het een gevalletje voorkennis? De Federal Reserve had, in het kader van de kredietcrisis, binnen een periode van anderhalf jaar de rente verlaagd van 5,25% naar de variabele bandbreedte van 0 tot 0,25% en zou op 18 maart 2009 aankondigen dat zij het opkoopprogramma ten laste van hypotheekbanken die de facto door de Amerikaanse overheid overgenomen waren, te zullen uitbreiden naar staatsleningen. En daarmee was QE-1, de eerste ronde van quantitative easing, een feit.

Kunstmatige bubbel

De huidige hausse wordt vaak omschreven als de meest gehate bullmarkt uit de geschiedenis. De stijging zou te herleiden zijn naar de monetaire politiek van de Amerikaanse centrale banken, waarbij onorthodoxe maatregelen als nul-rentes en opkoopprogramma’s (quantitative easing) niet geschuwd werden. Of er nu sprake is van een kunstmatige bubbel of niet, die maatregelen resulteerden in een opwaardering van vrijwel alle vermogenscategorieën, en dus ook aandelen. Anderzijds is het ook zo dat de Amerikaanse (en dus ook de mondiale) economie aan de vooravond stond van de grootste financiële crisis sinds de Grote Depressie. Centrale bankiers trachten bij economisch onheil met renteverlagingen de omloopsnelheid van geld op peil te houden, en zo nodig door de geldhoeveelheid te verruimen. Veranderingen in de geldvoorraad hebben een uitwerking op het prijsniveau, de inflatie en de conjunctuur.

‘Totgesagten leben langer’

Doodgewaanden leven langer, zeggen onze oosterburen, maar stierenmarkten sterven niet van ouderdom. Als de bullmarkt nog een jaar aanhoudt, dan evenaart de meest gehate bullmarkt uit de geschiedenis het duurrecord van 1990-2000. Tussen donderdag 11 oktober 1990 en vrijdag 24 maart 2000 steeg de S&P500 welgeteld 3.452 dagen zonder een tussentijdse daling van 20 procent. De teller van de huidige bull-run staat nu op 3.089 dagen. Als de kunstmatige bubbel van de stier niet op sterven na dood is, dan evenaart de S&P500 op dinsdag 21 augustus 2018 zijn historische record. Qua magnitude is dat bij een stijging tot het niveau van 3.497,50 punten. Dat impliceert dat de beursgraadmeter nog zo’n duizend punten te gaan heeft om de grootste te zijn. Op dit moment stokt de winst van de S&P500 op 266,7 procent. Dat is 0,4 procentpunt minder dan het rendement van de op een na grootste bullmarkt uit de geschiedenis. Met dividend erbij is het verschil tussen die twee beduidend groter. De opbrengst van de huidige hausse strandt op 338%. Er gaapt ten opzichte van het totaalrendement van 487% een gat van 149 procentpunt dat niet snel zal worden overbrugd. Bedrijven neigen tegenwoordig sneller naar de inkoop van eigen aandelen dan het uitkeren van het dividend.

Krantenkoppen en toppen

Uiterlijk over een jaar zal duidelijk worden of de huidige hausse het heeft gepresteerd om uit te groeien tot de grootste bullmarkt uit de moderne geschiedenis. Op dit moment, dat wil zeggen woensdag 23 augustus, koerst de S&P500 nauwelijks 1,5% onder de dag-ultimo van maandag 7 augustus jl., tot nog toe de all-time high. Zelfs als Wall Street uitschieters maakt van 15%, is de opwaartse trend niet in gevaar. Een dip van 18%, de centrummaat van alle tussentijdse correcties, is de normaalste zaak van de wereld. Je kunt er wel donder op zeggen dat krantenkoppen dan in chocoladeletters het begin van de bearmarkt zullen aankondigen. Dat neemt niet weg dat de aandelenmarkten op Wall Street zich in de latere fase van de bullmarkt bevinden. De Federal Reserve zoekt al een poos naar manieren om de rentevoeten te normaliseren. De focus van de Amerikaanse centrale bank is gericht op de reële economie, maar de Federal Reserve is zich er terdege van bewust dat miscommunicatie met de financiële markten de economie onherroepelijke schade kan toebrengen. Het is dus in het belang van centrale banken om beleggers niet te verrassen met onaangename beleidsmaatregelen.

Lees ook: Is inflatie op de weg terug?

Wilt u op de hoogte blijven van alle actuele adviezen voor dit aandeel? U kunt u als abonnee aanmelden voor de alerts. Vink onderaan dit artikel het fonds aan of ga voor het volledige overzicht naar de alertspagina op onze website