De volgende tien van Warren Buffett

Met een vermogen van $85 miljard is Warren Buffett de meest succesvolle belegger uit de hedendaagse geschiedenis. Had hij in de afgelopen tien jaar niet $32 mrd van zijn vermogen geschonken aan de liefdadigheidsstichting van Bill (en Melina) Gates, dan was hij wellicht zoals in 2008 immer nog de rijkste persoon op aarde. Nu wordt de 87-jarige topbelegger uit Omaha in de miljardairsindex van Bloomberg voorafgegaan door Bill Gates (Microsoft) met $91 mrd en door Jeff Bezos (Amazon) met $127 mrd. De topbelegger uit Omaha geeft al meer dan vijftig jaar vol overtuiging leiding aan Berkshire Hathaway, een investeringsmaatschappij met ruim zeventig participaties in private en beursgenoteerde bedrijven. Aanstaande zaterdag vindt de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van Berkshire Hathaway plaats.

Lichtend voorbeeld

Zijn lichtend voorbeeld was Benjamin Graham, de grondlegger van fundamentele analyse. Door de beurskrach van 1929 door schade en schande wijs geworden, ontwikkelde Graham een uitgesproken voorliefde voor ondergewaardeerde aandelen van kwaliteitsbedrijven.

Door toedoen van Charlie Munger (zakenpartner bij Berkshire) en Phil Fisher (auteur van Common Stocks and Uncommon Profits en vader van beursexpert Ken Fisher) leerde Buffett de kwaliteiten van groeiaandelen appreciëren. Immers, een waarde-aandeel zonder groei is net zo waardeloos als een groeiaandeel zonder waarde. Buffett omschreef zijn belegginsstijl ooit als 85% Graham en 15% Fisher. Dat was wel een uitspraak uit 1969, een jaar dat Wall Street de derde berenmarkt in tien jaar doormaakte. Wie zijn aandelenkeuzes nader bestudeert, zal zien dat de factor groei belangrijker dan 15% is. De ontwikkeling van winstmarges en de rentabiliteit van het eigen vermogen staan centraal bij de waardebepaling.

Andere belangrijke punten zijn de algemene schuldgraad, de prijs van het aandeel en het competitieve voordeel van de onderneming, waarbij de intrinsieke waarde van de aandelen hoger is dan de beurskoers laat zien.

Moeilijk te kopiëren strategie

Al spreekt Buffett ronduit over zijn beleggingen en zijn er boeken vol over hem geschreven, zijn aandelenstrategie is moeilijk te kopiëren. Omdat zijn flair voor ondergewaardeerde aandelen en speurzin voor interessante beleggingsmogelijkheden voor de meeste beleggers moeilijk navolgbaar is, wachten overal ter wereld beleggers elk kwartaal de publicatie van zijn 13F af.

Wie benieuwd is naar de recente transacties en het aandelenbezit van beroepsbeleggers kan in de Verenigde Staten terecht op de website van de Amerikaanse toezichthouder. De Securities and Exchange Commission verplicht beleggers met $100 miljoen of meer onder beheer om uiterlijk 45 dagen na het verstrijken van een kwartaal hun aandelenbezit tot in detail kenbaar te maken. De meldingsplicht komt voort uit sectie 13F van de Securities and Exchange Act en werd in 1975 ingesteld om het publiek meer inzicht te geven in het aandelenbezit van institutionele beleggers.

Het is echter een misvatting om daaruit te concluderen dat 13F’s een volledig overzicht bieden van de ingenomen beleggingsposities. De lijsten sommen netjes de gekochte putopties op, maar van de shortposities ontbreekt elk spoor. Een ander nadeel is dat 13F’s momentopnames zijn. Uiterlijk 45 dagen na afloop van een kwartaal moeten de longposities bij de SEC binnen zijn. Het risico bestaat dat het beoogde rendement in de tussentijd al is behaald. Aan de informatie kunt u niet zien welke posities op dit moment opgebouwd of juist geliquideerd worden. Niettemin volgen overal ter wereld beleggers het doen en laten van Buffett van nabij. Op de dag dat de SEC de 13F’s van Berkshire online zet, schieten de koersen van nieuw ingenomen posities omhoog.

Beleggers die zijn aandelenposities kopiëren, doen dat meestal aan hand van de tien grootste posities. Maar kijk ook eens naar de volgende tien. Die doen het beter dan Berkshire zelf, de S&P500 of de top-10.