Nabeurs: de grote verliezers van de handelsoorlog

Hoeveel spijt krijgt de Amerikaanse president Donald Trump van zijn tweet dat handelsoorlogen makkelijk te winnen zijn? Voorlopig kent de oplaaiende handelsoorlog tussen de Verenigde Staten en China bijna alleen maar verliezers. Sinds Trump zijn dreigement waarmaakte door per 6 juli definitief een heffing in te voeren op $50 mrd aan Chinese producten, is het sentiment op internationale aandelenmarkten behoorlijk verzuurd. Chinese aandelen kregen de hardste klap. De beurs van Shanghai viel begin deze week met 5% terug. De schade op de Amerikaanse aandelenmarkt was minder groot. Maar het is veelzeggend dat de Dow Jones Index flirt met de langste verliesserie sinds 1978 (negen handelsdagen). De schade bleef niet beperkt tot de twee handelsvechtersbazen. Met name opkomende markten voelen de pijn. De MSCI Emerging Market Index is in twee weken met 6% gedaald. Daarmee is deze index terug tot onder het niveau van eind 2017.

Tegenwind voor opkomende markten

De forse daling van aandelen uit opkomende markten is niet alleen toe te schrijven aan de harde koers van Trump. De stijgende Amerikaanse rente en de wijze waarop centrale banken de geldkraan dichtdraaien, spelen deze landen al langere tijd parten. De geldstroom naar de opkomende wereld droogt langzaam op. In mei onttrokken zowel aandelen- als obligatiebeleggers voor het eerst in anderhalf jaar allebei per saldo geld uit opkomende markten. De oplaaiende handelsoorlog en de stijgende Amerikaanse rente stuwen overigens ook de dollar op. Dat werkt eveneens in het nadeel van opkomende landen. Volgens de Bank voor Internationale Betalingen hebben ondernemingen uit opkomende landen een totale schuld uitstaan van ruim $25.000 mrd. Dollarleningen vormen het grootste gedeelte van dat bedrag. Naarmate de Amerikaanse munt verder stijgt, neemt de rentedruk in lokale valuta’s steeds meer toe.

Wie heeft er geen zwembroek aan?

De koers die de Federal Reserve heeft uitgezet en de provocaties van Trump maken het onwaarschijnlijk dat de tegenwind voor opkomende markten binnenkort gaat liggen. Daarbij helpt het ook niet dat er de komende tijd verkiezingen aankomen in onder meer Mexico, Turkije, Brazilië en Colombia. Superbelegger Waren Buffett zei ooit dat zodra het eb wordt en het water wegtrekt, je kunt zien wie er geen zwembroek aan heeft. Voor beleggers in opkomende markten is het dus zaak om badkleding aan te houden of aan te trekken. Dat betekent: alleen positie (laten) kiezen in bedrijven uit opkomende markten die ook in lastige omstandigheden de winst en omzet kunnen opschroeven, in plaats van te beleggen in een brede index die samen met het waterpeil omlaag gaat. Ten slotte is het zaak om de verleiding te weerstaan om uit het water te gaan voordat het eb wordt.

Enkhuizer Almanak

Op de aandelenmarkt laat het getij zich in tegenstelling tot aan de kust echter niet voorspellen: er is geen Enkhuizer Almanak voor de beurs. Beleggers die uit vrees voor een mindere periode opkomende markten de rug toekeren, doen zichzelf dan ook tekort. Door sommige regio’s bij voorbaat uit te sluiten, beperken ze onnodig hun diversificatiemogelijkheden. Daar komt bij dat ze een van de goedkoopste segmenten van de internationale aandelenmarkten zouden verkopen. Aandelen uit de MSCI Emerging Markets Index worden verhandeld voor 11,5 maal de verwachte winst en 1,7 maal de boekwaarde. Voor de MSCI World Index is dat 15,4 en 2,4. Voor zowel beleggers als wereldleiders is het voorlopig een kwestie van je schrap zetten en je niet af laten bluffen door Trump.