Gesprek van de Dag: Paul Flood, BNY Mellon/Newton

Paul Flood is bij BNY Mellon verantwoordelijk voor multi-asset strategieën en onderzoek naar alternatieve beleggingsvormen voor verschillende fondsen. Hij heeft een achtergrond in assetallocatie, derivaten en alternatieve beleggingsvormen. We spraken met hem over zijn werk bij het fonds, en over zijn kijk op beleggen.

Heeft u een beleggingsfilosofie?

‘Mijn filosofie gaat uit van het vermijden van irrationele beleggingsbeslissingen, zodat je niet op de verkeerde momenten koopt en verkoopt. Als je bijvoorbeeld voor inkomen belegt, ben je gedwongen om onder zo’n beetje alle omstandigheden te blijven beleggen. Het inkomen kan worden gebruikt voor persoonlijke uitgaven, maar ook om het vermogen te vergroten en nog meer inkomen te genereren. Het beste wat je kunt doen is beleggingsinkomen verkrijgen op het moment dat waarderingen laag zijn. Voor de avontuurlijker fondsen proberen we vermogensgroei te bereiken, waarbij we meer volatiliteit accepteren. Ik ben ook bezig met derivaten voor verschillende fondsen.’

De derivaten in uw portefeuilles zijn vooral voor de korte termijn?

‘Ja. Er zijn natuurlijk perioden waarin de risico’s groter zijn, en dan richten we ons op risicoreductie. Dat kan op verschillende manieren. Om te beginnen kan je de gewichten in de assetallocatie terugbrengen. Dat verandert de bedrijven waar je in belegt niet, maar je past hun weging in de portefeuille aan. Je kunt ook call- en putopties gebruiken: koop putopties en verkoop call opties op bepaalde aandelen. Dat maakt de bescherming goedkoper.’

Zijn opkomende markten een goede belegging op de middellange tot lange termijn?

‘Op korte termijn kan er van alles gebeuren in opkomende markten. Het huidige probleem is de handelsoorlog. We denken dat China een akkoord nodig heeft en ook de VS wil een deal, dus uiteindelijk zullen ze er wel uitkomen. De vraag is natuurlijk wanneer. Want als er vertraging komt, gaan bedrijven minder investeren omdat ze niet weten hoe de regelgeving er uitziet. En als een akkoord te lang uitgesteld wordt, zullen bedrijven nog meer kosten gaan besparen. Dan krijg je een recessie die je zelf hebt veroorzaakt. Dat is wel een zorg, want je kunt dan markten langzaam zien wegzakken. Opties zullen je in zo’n markt niet helpen. De tijdswaarde zal dan tegen je werken en je zal moeten blijven doorrollen.’

Ziet u kansen in de VS?

‘De loongroei in de VS is op dit moment sterk, en de mensen onderaan de piramide zien de hoogste groei. De algemene loongroei is ongeveer 3 tot 4% in de VS, maar bij de onderste 10% zien we de laatste paar jaar zo’n 5 tot 6% loongroei. Mensen hebben dus wat meer geld in hun portemonnee. Vervolgens is het ons werk om uit te zoeken of ze dat geld gaan uitgeven, en zo ja hoe, of dat ze er hun schulden mee gaan aflossen. De studieschuld in de Verenigde Staten is op dit moment een enorm probleem, en de huureconomie vormt een belemmering voor gezinsvorming. Uiteindelijk moeten mensen in de VS huizen gaan kopen, en dat gaat ook wel gebeuren, maar onder Amerikaanse huiseigenaren zijn nu nog maar weinig millenials. Mensen kopen over het algemeen een huis als ze gaan trouwen en een gezin beginnen, want dan krijgen ze meer behoefte aan ruimte. De leeftijd waarop mensen trouwen is hoger geworden en de gezinsparticipatie is afgenomen van 69% naar 61%, maar die trend begint nu te draaien. Daarom denken we dat Amerikaanse huizenbouwers aantrekkelijk zijn, in de volgende cyclus of zelfs nog in deze cyclus. Het beeld in het Verenigd Koninkrijk is vergelijkbaar met dat in de VS. Op het Europese vasteland is de huizenmarkt echter veel meer gericht op huren.’

Hoe denkt u over de rente en het monetair beleid op lange termijn?

‘We denken dat centrale banken zullen verschuiven van QE naar een soort ‘volks-QE’. BIJ QE ging het namelijk om het steunen van de financiële markten, maar daarmee werd de groei in de reële economie niet aangejaagd. Wij denken dat er een vorm van QE komt waarbij dat wel gaat gebeuren. Dus: het stimuleren van bouwprojecten, geld uitgeven, ervoor zorgen dat de onderste lagen in de samenleving hogere lonen krijgen. Dat is wat we verwachten. Maar of dat nog in deze cyclus plaatsvindt, of dat er eerst een neergang komt, dat is nog maar de vraag. Ik ben het er overigens niet mee eens dat er zoveel wordt gesproken over inkomensongelijkheid. Daar gaat het niet om. Het gaat om welvaartsongelijkheid, en die wordt versterkt door QE en beleidskeuzes. QE heeft de prijzen van bezittingen opgedreven, waardoor iedereen met bezittingen rijker is geworden. De onderste 50% (of meer) had en heeft echter weinig of geen bezittingen. Daardoor is het verschil enorm gegroeid tussen hun welvaart en die van de rijken. Mensen die het over inkomensongelijkheid hebben, richten zich op het verkeerde aspect van de welvaartsverdeling, en die discussie zal eindigen met nog meer belastingen voor de middenklasse. Het is juist de belasting voor de top waarin moet worden ingegrepen. Vervolgens moet je ervoor zorgen dat de mensen aan de onderkant gesteund worden, en dat zij kunnen meedoen. QE is verkeerd geweest. Het heeft de rijken veel opgeleverd, maar niet iedereen. Het probleem is nu: hoe kom je daar uit?’

Hoe denkt u dat QE afgebouwd zal gaan worden?

‘Het zal een enorme uitdaging worden. Ik zie niet hoe je $15 bln van QE uit de kapitaalmarkten kunt halen zonder gevolgen. Dat zie ik niet gebeuren. Er zijn zoveel onbedoelde gevolgen van QE. Kijk naar hoeveel schuld bedrijven zijn aangegaan. Mensen hebben risico’s genomen die ze onder normale omstandigheden niet genomen zouden hebben. Laagrisicofondsen hebben bijvoorbeeld een hoge weging voor highyield­obligaties. Vóór de financiële crisis gebeurde dat gewoon niet. Het is de zoektocht naar rendement, en dat proberen wij te vermijden. Maar het is heel moeilijk om inkomen te genereren. We hebben niet zo veel faillissementen gehad de afgelopen tien jaar, dus de risico/rendementsverhouding ziet er prima uit in de highyieldmarkt. Maar we zitten nu op een punt waar je niet wordt beloond voor de risico’s die je neemt. Sommige multi-assetfondsen hebben 30 tot 40% in highyieldleningen, wij vinden dat enorm riskant voor beleggers. We hebben liever alternatieve beleggingen. We nemen meer liquiditeitsrisico, maar ons risico op wanbetalingen is kleiner en daarmee het risico op permanent verlies van kapitaal. Dat is wat fundamenteel beleggen is. Maar om terug te komen op de vraag: de Fed is nu begonnen het afwikkelingsproces van QE te vertragen. De verkrapping wordt gestopt, en uiteindelijk zal de balans nog tijden groot blijven. Het zal 30 of 40 jaar duren voordat die is afgebouwd.’

Welke alternatieve beleggingen vindt u interessant?

‘We zoeken vooral naar diversificatie, naar andere risico-eigenschappen. Dus bijvoorbeeld noodzakelijke infrastructuur. Infrastructuur is altijd nodig om de economie draaiende te houden, of er nu een recessie is of niet. Dus hernieuwbare energie, scholen, ziekenhuizen, maar niet tolwegen – de opbrengst daarvan hangt af van het aantal auto’s en de prijzen. Een ander voorbeeld is energie, met name batterijen. Hoe meer hernieuwbare energie we hebben, hoe volatieler de energieproductie. Daarom hebben we batterijen nodig. Je koopt goedkoop als er veel is, slaat het op en verkoopt als er minder elektriciteit wordt gegenereerd. Dat heeft niet zo veel met de economische cyclus te maken.’