Opkomende markten | Zorgvuldige ETF-keuze heeft succes

Op 17 maart 2021 brak ik een lans voor de opkomende markten. De Verenigde Staten hadden een van de beste tienjaarsperioden voor aandelenmarkten aller tijden laten zien, terwijl de laatste tien jaar voor de opkomende markten juist tot de slechtste perioden in de geschiedenis hadden behoord. De beursgeschiedenis is een aaneenschakeling van goede en slechte perioden die elkaar afwisselen, dus ik zag een kans voor de opkomende markten – ook al omdat er zelfs in een slechte markt altijd goede beleggingen te vinden zijn.

Binnen de opkomende markten zocht ik naar de aantrekkelijkste landen aan de hand van een lijst met selectiecriteria. Om te beginnen moest elk land een brede ETF hebben die beschikbaar was voor Europese beleggers, want het risico van beleggen in individuele aandelen is in de opkomende landen nog groter dan in de ontwikkelde wereld.

Ten tweede moest er voldoende data beschikbaar zijn over de index en de winst van bedrijven om waarderingen uit af te leiden. Die waarderingen moesten laag zijn, en tot slot wilde ik alleen beleggen in landen met meer jongeren dan ouderen. Uiteindelijk bleven er uit die 27 landen van de MSCI Emerging Markets Index vijf favoriete opkomende markten-ETF’s over:

• De iShares MSCI India UCITS ETF (ISIN: IE00BZCQB185)
• De iShares MSCI Mexico Capped UCITS ETF (ISIN: IE00B5WHFQ43)
• De iShares MSCI Poland UCITS ETF (ISIN:IE00B4M7GH52)
• De iShares MSCI Russia ADR/GDR UCITS ETF USD (ISIN: IE00B5V87390)
• De iShares MSCI Turkey UCITS ETF (ISIN: IE00B1FZS574)

Kijkend naar de grafiek van deze portefeuille van vijf ETF’s in vergelijking met de MSCI Emerging Markets Index kan ik constateren dat de afgelopen negen maanden uitstekend zijn verlopen. De vijf landen zijn gemiddeld gestegen met 8,7%, terwijl de benchmark 1,5% is kwijtgeraakt. Per saldo presteert de portefeuille dus 10,2 procentpunt beter. Rusland rendeert +22%, India +20%, Polen +13% en Mexico +12%.

Erdogan

De enige dissonant is Turkije. De voorsprong van mijn portefeuille van vijf ETF’s op de benchmark had nog beduidend groter kunnen zijn – op 8 november bedroeg deze nog 18,6% – als de Turkse president Recep Tayyip Erdogan geen roet in het eten had gegooid. Als gevolg van Erdogans beleid en uitspraken – met name zijn claim dat renteverhogingen de inflatie zouden aanjagen – is de Turkije-ETF 24,7% kwijtgeraakt.

Turkije behoorde tot mijn vijf favorieten omdat de koers-winstverhouding van 7 dermate laag was dat zo’n beetje al het mogelijke onheil al was ingeprijsd. In het huidige klimaat gooien veel beleggers de handdoek in de ring. Maar het is altijd het donkerst net voor de zon opkomt. En hoeveel gekker kan Erdogan het nog maken?

Hoe ver reikt de VS?

Aan de andere kant moeten we de vraag stellen hoe lang het nog zo goed kan blijven gaan in de Verenigde Staten. De waardering heeft daar inmiddels niveaus bereikt die in de afgelopen 140 jaar minder dan 2% van de tijd zijn voorgekomen. Daarnaast eindigt elke bullmarkt op het moment dat particulieren massaal gaan beleggen. In de eerste elf maanden van 2021 is er meer geld van particulieren naar de Amerikaanse aandelenmarkt gegaan dan het cumulatieve bedrag van de negentien jaar ervoor. Hoeveel extremer kan het nog worden?

Conclusie

Aan de fundamenten van mijn verhaal is niks veranderd. De waarderingen van de vijf landen zijn nog altijd laag en de opkomende markten hebben nog steeds een enorme inhaalslag te maken. Ik ben voorstander van beleggen op basis van fundamenten in plaats van koersen, en daarom blijven de vijf genoemde landen mijn favorieten en handhaaf ik mijn koopadviezen voor de vijf getipte ETF’s.