T. Rowe Price | Heftig, maar niet zo dramatisch 1973
Uit de scenarioanalyse van T. Rowe Price van zeven geopolitieke en grondstoffenschokken tussen het begin van de jaren zeventig en nu blijkt dat deze doorgaans niet tot een underperformance van aandelen hebben geleid. Alleen de dubbele schok van 1973 is een zorgwekkende analogie. In de twaalf maanden na de olieprijspiek van oktober 1973 presteerden aandelen 30% minder goed dan obligaties. Destijds schoten de voedselprijzen omhoog als gevolg van wereldwijde graanproductieproblemen, waarna de OPEC met het olie-embargo een tweede schok veroorzaakte.
Groeivertraging
T. Rowe Price stelt dat zowel toen als nu bleek dat olie- en grondstoffenschokken de inflatie opdrijven en de economische groei drukken. Na oktober 1973 bedroeg het bbp in de volgende twaalf maanden net iets meer dan 1% en de recessie duurde twee jaar. T. Rowe Price acht de kans op een recessie nu echter niet zo groot. Weliswaar vertraagt de groei momenteel, maar we zitten niet zo laat in de economische cyclus en worden niet geconfronteerd met zoveel verstoringen als in 1973.
Daarnaast rekent de vermogensbeheerder erop dat door de heropening van de economie positieve economische krachten vrijkomen. Wel bleef in bijna alle historische schokken die T. Rowe Price onderzocht de inflatie in de volgende twaalf maanden extreem hoog.
Gepositioneerd
Vooruitkijkend is T. Rowe Price tactisch gepositioneerd voor een stijgende rente en overwogen in kortlopende, door inflatie beschermde schatkistcertificaten (TIPS), bankleningen en waardeaandelen. Deze effecten kunnen het allemaal goed doen in een inflatoire omgeving. Verder blijft T. Rowe Price vanwege de hoge waarderingen en de onzekerheid over het geopolitieke beleid, licht onderwogen in aandelen.