Op de obligatiemarkt wordt dit jaar pas echt geschiedenis geschreven
Gross startte zijn lange carrière begin jaren zeventig als obligatie-analist bij de verzekeraar Pacific Mutual. Een van zijn taken, zo beschrijft journalist Mary Childs fraai in haar recent verschenen biografie van Gross The Bond King: How One Man Made a Market, Built an Empire, and Lost It All, was ‘couponknippen’. Destijds werden de coupons van obligaties afgeknipt, per post verstuurd en daarna betaald. Obligaties werden in die jaren niet verhandeld maar van het begin tot aan het eind van de looptijd aangehouden met als enige doel het incasseren van het couponinkomen.
Bekijk ook het dossier obligatiebeleggen voor alle tips, artikelen en know-how
Gross stelde voor actief in obligaties te handelen. ‘Wat hebben we te verliezen, de stijgende inflatie eet toch al van de waarde van de obligaties’, zou Gross volgens Childs tegen zijn superieuren hebben gezegd. Zo ontstond actief obligatiebeheer.
Koersontwikkelingen obligaties
Vijftig jaar later hebben de marktomstandigheden verdacht veel weg van de tijd waarin Gross de obligatiemarkt voorgoed hielp veranderen. Opnieuw tast inflatie – en de monetaire bestrijding ervan – de waarde van obligaties aan, met ronduit spectaculaire koersontwikkelingen tot gevolg. De in 2020 uitgegeven honderdjarige Oostenrijkse staatsobligatie – met een coupon van 0,85%! – is daarvan het meest opvallende voorbeeld. Na een al beroerd 2021 is de koers van deze lening dit jaar bijna gehalveerd tot nog geen 43.
Maar, zoals de uitstekende Financial Times-columnist Robert Armstrong deze week al schreef, zijn ook de koersen van langlopende bedrijfsobligaties zwaar onder druk gekomen. Armstrong geeft de februari 2051 Apple-lening als voorbeeld, maar de september 2049-lening met een coupon van 2,95% is een nog betere illustratie. Deze obligatie is namelijk net voor de uitbraak van de coronacrisis uitgegeven. Opvallend is dat de huidige koers van ruim 78 bijna 7% onder het ‘corona-dal’ van maart 2020 ligt.
Een obligatiemarkt met ongekende taferelen
Obligatiestrategen van Société Générale brachten de ravage op de markt voor solide euro-bedrijfsobligatiemarkt in kaart. Leningen met looptijden van tien jaar en meer hebben dit jaar gemiddeld 27 koerspunten verloren, blijkt uit hun berekeningen. Dat zijn ongekende taferelen. De meeste aandacht van (particuliere) beleggers gaat deze maanden uit naar de turbulente ontwikkeling op de aandelenmarkt. Dat is begrijpelijk, maar het is op de obligatiemarkt waar dit jaar pas echt geschiedenis wordt geschreven.
Stephen Hendriks
Stephen Hendriks (1970) werkt sinds 1998 voor Beleggers Belangen. Na een studie Economie met specialisaties Macro-Economie en Financiering wilde hij de beleggerswereld in. Zijn keuze viel op Beleggers Belangen, een platform waar hij in volledige onafhankelijkheid zijn analyses zou kunnen schrijven. Stephen begon als redacteur, en is sinds 2001 adjunct-hoofdredacteur. Hij richt zich bij Beleggers Belangen vooral op assetallocatie en beleggingsstrategie. Zijn kennis op deze terreinen zet hij niet alleen in bij het beheer van verschillende portefeuilles, maar ook bij de door hem opgezette rubriek Beurs & Economie. Stephen is beheerder van de Hoogdividendportefeuille, de Pensioenportefeuille en beheert samen met Karel Mercx de Defensieve portefeuille. Ook maakt hij deel uit van het team dat de ETF-portefeuille beheert. Daarnaast schrijft hij sinds eind jaren ’90 over de sectoren Farmacie en Nutsbedrijven en is hij specialist op het terrein van bedrijfsobligaties. Zijn boekenkast is gevuld met alles wat maar met beleggen te maken heeft, van de klassiekers tot financieel-historische en kwantitatieve werken.