Risico? Volatiliteit is opportuniteit
Voor obligatiehouders is het belangrijkste beleggingsrisico dat debiteuren de rente niet meer kunnen betalen. Voor de mede-eigenaars van beursgenoteerde ondernemingen is dat het risico dat hun aandelen door de stijgende rente in waarde dalen. Dat veroorzaakt in beide gevallen dalende koersen.
Het renterisico is bij beleggen één van de belangrijkste risico’s en het is logisch dat veel beleggers nerveus worden als de koersen dalen. Maar elke dag zijn er koersen die te ver vooruitlopen of te veel achterblijven op de markt.
Her en der wordt er al druk gespeculeerd of het einde van de huidige rentecyclus in zicht is. Als de inflatie daadwerkelijk over zijn piek heen is, dan hebben centrale banken hun doel bereikt. De basisrente volgt de ontwikkeling van de inflatie en als de inflatie stijgt, stijgen de rentevoeten en dalen de koersen van aandelen.
De meeste beleggers worden niet enthousiast van koersdalingen, noch van volatiele markten. Niemand vindt het fijn om geld te verliezen, maar hoe zorgwekkend koersschommelingen ook zijn, volatiliteit is een maat voor onzekerheid. Het wordt doorgaans wiskundig gedefinieerd als de standaardafwijking van een cijferreeks die verkregen wordt door de dagelijkse koersschommelingen om te zetten op jaarbasis.
Volatiliteit zet aan tot denken
Aanhoudende volatiliteit op de markten schaadt het beleggingsklimaat. Het zet veel beleggers tot denken aan. Moet ik kopen of juist verkopen? Bij dergelijke beleggingsbeslissingen worden de recente marktomstandigheden al snel op de toekomst geprojecteerd.
Aandelen bezitten in woelige beurstijden is geen pretje. Vooral in een nerveuze markt is het schipperen tussen verkopen en geduld oefenen. Uit onderzoek blijkt dat veel beleggers al na drie onzekere beursmaanden hun beleggingen geacht voor de lange termijn wijzigen. Dat leidt vaak tot twee klassieke beleggingsfouten: verkopen op het dieptepunt van de markt of het geld wordt te lang op een spaarrekening geparkeerd uit schrik om terug in de markt te stappen.
In paniek verkopen is nooit goed. Er bestaan een tweetal gefundeerde redenen om bij aanhoudende beursdalingen wel te verkopen. Uw pensioen komt dichterbij en u wilt risico afbouwen óf u heeft een financieel doel (een nieuwe auto of zo) op korte termijn, máár misschien wilt u simpelweg uw eigen paniekverkoop vermijden.
Dat is verstandig voor beleggers die vrezen dat ze uit angst alles verkopen om overal van af te zijn, want zo slaan papieren verliezen om in een echt verlies.
Grillen van de beurs
Over het algemeen geldt hoe langer u beleggingen aanhoudt, hoe meer tijd ze hebben om tussentijdse koersdalingen weer goed te maken. Eigenlijk is het verrassend hoe snel beleggers hun langetermijnvisie loslaten, maar wie voor de langere termijn belegt, wist drawdowns uit met toekomstige hoogtepunten. Om die reden is periodiek beleggen een goede beleggingsstrategie. Door elke maand aandelen te kopen, bent u minder afhankelijk van de grillen van de beurs.
Bij grote koersdalingen moet u eigenlijk zichzelf de vraag stellen of u nog steeds hetzelfde beleggingsdoel voor ogen heeft. Als u ervan ‘s nachts wakker ligt, dan moet u misschien wel uw verlies pakken. U kunt echter ook overwegen uw beleggingsportefeuille minder risicovol in te richten.
Als u nog steeds hetzelfde beleggingsdoel voor ogen heeft en immer nog achter uw beleggingsstrategie staat, dan moet u nadenken om aandelen bij te kopen. Opportuniteit rijmt niet alleen op volatiliteit, het is er ook een. Aandelen die u tijdens marktcorrecties koopt, profiteren dubbel van het daaropvolgende beursherstel. De belegger die het risico aandurft om dan aandelen te kopen, wordt beloond. De belegger die verkoopt, wordt veelal afgestraft.
Tot slot, volatiliteit is een normaal gegeven. Correcties van 10 tot 20% komen regelmatig voor en zijn moeilijk te voorspellen. Vaak worden felle, kortstondige dalingen veroorzaakt door ongegronde angsten van beleggers, niet door onheilspellende economische ontwikkelingen. Hierop inspelen levert kansen op.
