Koen Slippens, ceo Sligro | ‘We blijven altijd eten en drinken met elkaar’
Op 25 juli was Sligro-topman Koen Slippens te gast in onze podcast Voorkennis. De aflevering is in zijn geheel terug te beluisteren. Een verkorte weergave van het gesprek.
Kun je in het kort vertellen wat Sligro doet?
‘Sligro was tot de jaren ‘80 een retailbedrijf dat leverde aan de kleine grutter. In de loop der jaren zag je die klanten steeds meer verdwijnen richting grote ketens. Toen zijn wij in de jaren 2000 de foodservice ingestapt. We beleveren nu klanten van groot tot klein, die zelf weer de consument bedienen. Dat kan een bedrijfsrestaurant of een hotel zijn, een school of een sportkantine. We doen ook heel veel in de zorg. En bij Defensie zijn wij de hofleverancier. Een andere tak zijn hotelketens, maar ook Ikea-restaurants en de lokale restaurants niet te vergeten, van het hoge segment in de markt tot fastfood.’
Hoe gaat Sligro om met het cyclische karakter van de horeca?
‘Je wilt er vooral voor zorgen dat diverse cycli elkaar uitvlakken. We zijn ook heel groot in vrijetijdsbestedingen en bedienen veel bioscoopketens, die bij slecht weer juist meer bezocht worden. En het klinkt een beetje cru, maar ook de uitvaartzorg is een voorbeeld van een branche waar structureel veel geconsumeerd wordt.’
Sligro heeft in 2008 een samenwerkingsverband als strategisch partner met Heineken Nederland gesloten. Hoe loopt dat?
‘We doen de volledige levering van bijna alle fusten bier van Heineken in de Nederlandse foodservice. We hebben een 15-jarig partnership gesloten zodat we ook echt konden investeren in de nieuwe infrastructuur daarvoor. Wij vullen elkaar fantastisch aan. Waar we nu komen om het Heineken-bier te leveren, daar is het aan ons om die klanten allerlei andere pakketten aan te bieden. Naast bier ga je in het begin ook voor frisdrank, koffie en wijnen. Vandaag de dag zijn er veel outlets, waar drank en gerechten een combinatie zijn. Het is ook onwaarschijnlijk wat festivals aan food verkopen en dat doen wij dan samen. Dit heeft heel veel nieuwe klanten opgeleverd. Dat lukt niet altijd, want er zit al een concurrent die vandaag de dag het voedsel levert. Maar je hebt wel letterlijk de voet tussen de deur met de kans om aan zo’n klant te laten zien wat je in huis hebt.’
Sligro is inmiddels ook actief in België en nam er in 2022 ineens negen Metro-vestigingen over. Was dat niet erg ambitieus, ook gezien de versnipperingen met de regio’s Vlaanderen, Wallonië en Brussel? En hoe kun je dan je eigen rol versterken?
‘Ik denk dat Metro een onwaarschijnlijk belangrijke aanwinst voor ons is in België, omdat je daarmee in een keer bijna landelijke dekking hebt. In België konden wij heel moeilijk vestigingsplaatsen krijgen die vergund waren om een zelfbedieningsgroothandel te openen, omdat in België in oude bestemmingsplannen de term ‘groothandel’ niet beschreven was. Daarmee was eigenlijk iedere vergunning dan aanvechtbaar. Met Metro kregen wij de kans om in één keer op negen plaatsen een goede locatie met vergunning te krijgen, en die hebben we inmiddels goed in de hand. Het komt wat langzaam op gang, maar daar zit ongetwijfeld nog veel groeipotentie in. De hele economische ontwikkeling zit op korte termijn ook even wat tegen, maar we draaien daar ebitda-positief en hebben nog heel veel potentie om verder te groeien.’
‘Dat België versnipperd is in drie gewesten, met ieder zijn eigen voorschriften, daar moet je mee dealen. Dat maakt soms dingen wat anders, maar dat is geen reden om je positie niet verder te versterken. De eerste keer denk je: verdraaid, dat had ik even niet door, en daar leer je dan van en daarna kun je dat prima oppakken. En ik denk juist doordat de Belgische markt nog heel erg versnipperd is er dus heel veel kansen voor consolidatie en groei liggen. De inwoner van België geeft ook echt substantieel meer geld uit aan eten en drinken dan de Nederlander, dus het is wel een aantrekkelijke markt.’
Waarom zou het aandeel Sligro interessant zijn voor beleggers? En wat zijn de grootste risico’s?
‘Het belangrijkste risico lijkt mij niet specifiek voor Sligro, maar zit bij mij heel erg in de hele arbeidsmarkt. We zitten in een dienstensector; hoe houden we genoeg arbeid ter beschikking? Maar we blijven altijd eten en drinken met elkaar. En natuurlijk, in tijden van hoogconjunctuur dan gaat het meer naar de foodservice toe en in tijden van economische tegenslag wat meer naar Food Retail. We zien nu best een aparte situatie dat beide markten wat volumedruk ervaren, dus die hyperinflatie die heeft toch wel echt impact op ons als mens. Ik denk niet dat we minder calorieën eten, maar wel wat goedkopere calorieën. Die downtrading zien wij gebeuren. Maar onderliggend hebben we volgens mij een heel mooie markt, die altijd weer aantrekt. En als je naar de demografische ontwikkeling kijkt, zien we dat jongere mensen een groter deel van hun inkomen uitgeven aan eten en drinken dan hun ouders. Dus voor Sligro is dat eigenlijk een heel mooie ontwikkeling.’
‘Veel aandeelhouders met grote pakketten zijn al heel erg lang bij Sligro aan boord en die hebben eenzelfde attitude als ook de familie heeft. Dat geeft rust. En daarmee is het een heel mooie combinatie van niet te jachtig, wat je in sommige andere eigendomsvormen kunt krijgen, maar tegelijkertijd wel transparantie en frequent rapporteren. Door de beursnotering ben je verplicht om extra kritisch op jezelf te zijn en dat houdt de boel scherp.’