Speculatief beleggen | Kop: ik win, munt: ik verlies niet veel

Over de vraag wat onder de term speculatief wordt verstaan, kun je hele bomen opzetten, maar om stabiele langetermijnbeleggingen gaat het niet. Over het algemeen heb je het dan over een kans om snel veel geld te verdienen met een grote mate van onzekerheid.

En één kenmerk hebben speculatief koopwaardige aandelen meestal gemeen: een grote kans op decimering van de inleg. Het heeft veel weg van gokken, bijvoorbeeld op herstelkandidaten (die vaak niet herstellen).

Zelden voorstander van speculeren

Ik ben zelf zelden voorstander van beleggen in dergelijke bedrijven. Daar zijn een paar redenen voor. De eerste is dat je tegenover grote dalers exceptioneel grote stijgers nodig hebt. Als je eerste positie halveert, moet de volgende positie al 100% rendement halen om break even te spelen. En voor een langjarig rendement van 10% heb je dan al 120% rendement nodig.

Daarnaast is het lastige dat je gaat twijfelen wanneer je het rendement in je positie ziet oplopen. Bij 40% rendement toch wat afromen? Bij 60%? Het gaf mij in het verleden vooral onrust en er ging veel tijd naar het kijken van de koersen. Het rendement heb ik niet bijgehouden, maar waarschijnlijk was het negatief.

Lees ook Casino Guichard-Perrachon | Is het aandeel speculatief koopwaardig?

Beperkt verlies

Dus speculeren maar helemaal laten? Niet per se. Wel moet je het alleen maar doen met een beperkt verlies in het negatieve scenario en een significant rendement in een positief scenario. Neem George Soros met een van de grotere speculaties uit de financiële geschiedenis. Soros was de man die de centrale bank van Engeland opblies.

Hij nam enorme shortposities in tegen het Britse pond, omdat hij vond dat de munt kunstmatig te duur werd gehouden tegenover de Duitse mark. Nadat de waarde van het pond ondanks renteverhogingen van de centrale bank van Engeland niet hoog te houden bleek, leverde dat Soros een miljard dollar op. Een risicovolle gok die goed uitpakte? Niet echt. Hij had berekend dat zijn maximale verlies 4% zou zijn.

Lees ook Conagra Brands | Speculatief aandeel mee omlaag met sector

De casinomethode van Pabrai

Het kan ook makkelijker. Mohnish Pabrai is bekend van de twee miljoen dollar voor een goed doel die hij neerlegde voor een lunch met Warren Buffett. Hij is een heel slimme waardebelegger en multimiljardair. En hij is auteur van het boek The Dhandho Investor met als ondertitel: ‘de laagrisico-methode voor hoge rendementen’. Pabrai ziet investeren als gokken.

Hoe goed je beleggingskans ook is, er is altijd een kans dat je gok verkeerd uitpakt. Om op de lange termijn succesvol te zijn, is de simpele strategie: kop: ik win, munt: ik verlies niet veel. Hij deed hetzelfde met blackjack, totdat het casino Pabrai in Las Vegas van de tafel verwijderde. Zijn winnende strategie kostte het casino, in tegenstelling tot de gokker die hem toepast, namelijk veel geld.

Voorbarige afstraffing?

Ook als belegger investeerde Pabrai in casino’s. Op dat moment waren hun koersen afgestraft door mogelijke invoering van nieuwe wetgeving. Zijn redenatie: de koersen zijn afgestraft alsof de wetgeving al is ingegaan. Maar er moet nog over gestemd worden en het is helemaal niet zeker dat de nieuwe wetgeving er wel door komt. Gaan de nieuwe regels niet of maar deels in, dan maak ik snel significante winst. Kop: ik win, munt: ik verlies niet veel.

Op dit moment doet zich een soortgelijke situatie voor bij de Franse distilleerders, waarvan ik Pernod Ricard in mijn eigen portefeuille heb. De Chinese overheid gaat mogelijk importbelasting heffen op Europese gedistilleerde dranken. Waarschijnlijk volgt uiterlijk begin 2025 duidelijkheid.

Mocht de importbelasting er niet komen, dan zal de koers stijgen. Indien wel? Niet erg. Pernod Ricard is fundamenteel een mooi bedrijf dat mij als langetermijnbelegger niet duur lijkt. Kop: ik win, munt: ik verlies niet veel.