Updates

Aandelen Internationaal

Siemens

Advies
houden
Aandelen Internationaal

L'Oréal

Advies
houden
Aandelen Internationaal

Enel

Advies
houden
Aandelen Nederland

ASML

Advies
kopen
Aandelen Nederland

ABN Amro

Advies
houden
Aandelen Nederland

OCI

Advies
houden
Aandelen Nederland

TKH

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Aperam

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Aalberts

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Euronext

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Adyen

Advies
houden
Aandelen Internationaal

Nestlé

Advies
kopen
Aandelen Internationaal

Amazon

Advies
verkopen
Aandelen Nederland

ASMI

Advies
houden
Aandelen Nederland

Fugro º

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Corbion

Advies
kopen
Aandelen Nederland

Universal Music Group

Advies
houden
Aandelen Nederland

ING

Advies
houden
Aandelen Internationaal

Alphabet

Advies
kopen

Protectionisme: vrees versus realiteit

advertorial
Zien aandelen protectionistische risico’s over het hoofd?

De beurzen blijven stijgen, zelfs nu de VS begonnen is met nieuwe onderhandelingen over NAFTA met Mexico en Canada. Veel deskundigen zien hierin een teken dat beleggers blind zijn voor risico’s. Maar naar ons idee is dit geen teken van zelfgenoegzaamheid. Over protectionisme wordt volop gespeculeerd, en aandelen weten dat. Aandelen hebben hun eigen logica, en vooralsnog is er simpelweg niet genoeg bewijs dat het protectionistische geschreeuw van vorig jaar zal leiden tot nieuwe grootschalige handelsbelemmeringen. Mocht de handel zich gunstiger ontwikkelen dan alom wordt gevreesd, dan zullen volgens ons de aandelen door de opluchting onder beleggers stijgen.

Het grimmige verleden van protectionisme

Uitgesproken protectionisme—in de vorm van een wereldwijde handelsoorlog—zou waarschijnlijk nadelig uitpakken voor aandelen. Protectionistisch beleid kan bedrijven in een land weliswaar afschermen van buitenlandse concurrentie, maar het kan ook groei smoren en de keuze van de consument beperken. Vandaag de dag zijn er weinig fabrikanten, in welk land dan ook, die producten met uitsluitend lokaal ingekochte onderdelen van A tot Z vervaardigen. Bijna allemaal importeren ze grondstoffen, onderdelen of arbeid. Handelsbelemmeringen kunnen toeleveringsketens ernstige schade toebrengen door tekorten en hogere prijzen te veroorzaken, en doen daarnaast afbreuk aan bedrijfswinsten; al met al doen ze meer kwaad dan goed.

Het beste voorbeeld van de gevaren van protectionisme is de Grote Depressie in de VS. Pas maanden na het instorten van de beurs in 1929 kwam de Amerikaanse regering in 1930 met de Smoot-Hawley Tariff Act op de proppen. Deze wet voorzag in veel hogere invoerheffingen —het gemiddelde tarief bedroeg 45% in 1930— om Amerikaanse bedrijven te beschermen. De gevolgen waren onthutsend, en de wereldhandel werd ondermijnd doordat Canada en landen in Europa als represaillemaatregel zelf ook invoerrechten invoerden. De Amerikaanse invoer uit Europa kelderde van USD 1,33 miljard in 1929 tot USD 390 miljoen in 1930; ook de Amerikaanse export naar Europa daalde sterk, van USD 2,34 miljard in 1929 tot USD 784 miljoen in 1932.

Economen verschillen van mening over de vraag in hoeverre Smoot-Hawley de Depressie heeft verlengd (die andere fundamentele oorzaken had, waaronder een fors krimpende geldhoeveelheid), maar ze zijn het wel eens over de rampzalige wereldwijde gevolgen van het beleid en de door andere landen genomen vergeldingsmaatregelen. In 1934 nam het Amerikaanse Congres de Reciprocal Trade Agreements Act aan, die de president de bevoegdheid gaf om verdragen te sluiten en invoerrechten vast te stellen. Sindsdien is de wereld geleidelijk opgeschoven richting vrijere handel tussen bepaalde landen, hoewel recentelijk een handvol vooraanstaande economen bepleiten dat de neveneffecten van vrije handel wellicht niet eerlijk zijn.

Recente successen voor vrijhandel

Terwijl sommige politici felle kritiek uitten op protectionisme, gingen landen rustig verder met het opstellen van vrijhandelsakkoorden. De Europese Unie tekende een omvangrijk handelsakkoord met Canada en sloot een deal met Japan die de bijnaam “cars for cheese” kreeg. Groot-Brittannië zoekt momenteel toenadering tot talloze landen om ‘post-Brexit’ bilaterale verdragen mee te sluiten, en Duitsland dringt erop aan de onderhandelingen over het Trans-Atlantisch Vrijhandels- en Investeringsverdrag te hervatten. Zelfs president Trump, wiens campagne van 2016 in het teken stond van protectionistische retoriek, lijkt vrijhandelsovereenkomsten niet overboord te willen gooien. Zoals de Amerikaanse minister van Handel Wilbur Ross in juni 2017 zei, wil Trump niet af van handelsakkoorden; hij wil “draagvlak creëren voor nieuwe afspraken”[i], wat erop wijst dat de regering-Trump verdragen liever wil aanpassen dan schrappen.

Ondanks de wereldwijde vrees voor protectionisme heeft de wereldhandel zich hersteld van een recente, lichte dip. De Wereldbank gaat er momenteel van uit dat de wereldwijde groei zal versnellen tot 2,7% eind dit jaar, en tot 2,9% in 2018-2019.[ii] Marktbewegingen zijn meestal gebaseerd op de kloof tussen werkelijkheid en verwachtingen, en wij zien volop mogelijkheden voor handelsbeleid om voor positieve verrassingen te zorgen.

 

Fisher Investments Nederland is de Nederlandse tak van Fisher Investments Europe Limited, een volledige dochteronderneming van Fisher Investments. Fisher Investments is een onafhankelijke, particuliere vermogensbeheerder. Fisher Investments Europe delegeert het portefeuillebeheeractiviteiten aan zijn moedermaatschappij. Dit artikel geeft de standpunten, inzichten en commentaren van redactiemedewerkers van Fisher Investments weer, die op elk moment onaangekondigd kunnen veranderen. De weergegeven marktgegevens dienen louter ter illustratie en informatie. Niets in dit artikel kan worden uitgelegd als beleggingsadvies of een aanbeveling om een effect te kopen of verkopen, noch als een bewijs dat een specifieke transactie of beleggingsstrategie geschikt is voor een bepaald persoon.

[i] “Commerce Secretary Wilbur Ross Talks Trade”, The Wall Street Journal, 18/06/2017.

[ii] Bron: “Global Economic Prospects, juni 2017: A Fragile Recovery”, Wereldbank.